Hartverscheurend en verwarrend

Louise groeit op in Indonesië. Haar moeder ligt meestal te lezen op de bank, Louise waaiert haar overdag koelte toe. 's Nachts ontsnapt ze naar de 'nachtmensen', die aandacht voor haar hebben, haar verhalen vertellen, haar inwijden in hun geloof in goden, geesten en demonen. Het is 1939.
De vader van Louise is arts en altijd van huis.
Haar grootouders heeft ze nooit gezien. Ze kent hen alleen uit de brieven, die af en toe arriveren in hun huis in Bandoeng.
De familie vertrekt naar het grijze en kille Nederland, waar de oorlog op het punt staat uit te breken. Na een wekenlange boottocht komen ze aan in Europa. In Den Haag, in het huis van oma Mimi, is het een bonte verzameling van familieleden, die op de vlucht zijn voor de Duitsers. De familie is Joods.
Uiteindelijk is iedereen weg, alleen Louise en haar vader zijn over. Zij moeten onderduiken.
Al deze gebeurtenissen worden verteld door Louise zelf -ze zijn verwarrend voor het kleine meisje van vijf, maar ook voor de lezer: de vraagtekens die Louise plaatst spatten van de bladzijde. Net als het gevoel, dat ze op een plaats is waar ze niet wil zijn. Het laat ook de lezer in verwarring achter.
Een hartverscheurend, maar prachtig boek.