Saai

Robert Dechamps, kunsthandelaar in Brussel, wordt gecremeerd. Hij is verongelukt in Frankrijk, het land waar hij ooit geboren werd. Zijn zoon, Simon de Vere is sinds lange tijd weer terug in België, en op de crematie bedenkt hij, dat hij zijn vader eigenlijk nooit goed gekend heeft. Zijn moeder, de Engelse Helen, is al enige tijd geleden overleden en Simon werkte in Azië, als kunstinkoper voor hotelketens.
Als er ingebroken wordt in de winkel van zijn vader komt Liese Meerhout, hoofdinspecteur van politie, afdelen kunstcriminaliteit, de zaak opnemen. Liese en Simon voelen een klik met elkaar. Simon heeft geen relatie, die van Liese is slecht.
In Antwerpen is een roofmoord gepleegd in een museum, ook hier is de inzet van Liese noodzakelijk. Afdeling Moordzaken moet de moord oplossen, de afdeling waar Liese deel van uitmaakt moet de kunstwerken terugvinden. Tussen de twee afdelingen van de politie botert het niet zo. De mannen stellen zich seksistisch op en vertonen machogedrag.
In een pakhuis wordt een Congolese jongen vermoord en verminkt aangetroffen, gekruisigd en met een bord boven zijn hoofd: 'Vlaanderen voor de Vlamingen'. Men denkt aan een racistische dader. De vriend van de jongen, Billie, raadt aan eens verder te kijken. Dit was geen racistische moord, er speelde iets anders.
Robert heeft steun aan een vriend van zijn vader, Nathan Raes. Als hij dat tijdens een afspraakje met Liese vertelt, betrekt haar gezicht: Raes staat ongunstig bekend bij de politie. De zaken die hij in zijn galerie voor Afrikaanse kunst verkoopt, zijn eigenlijk illegaal het land in gekomen en zouden niet verkocht mogen worden. Simon weet daar niet s van, maar bekijkt de vriend van zijn vader met andere ogen.
Bij het opruimen van de kunstwinkel herinnert Simon zich, ook na gesprekken met een aantal mensen, dat zijn vader een oud schilderij bezat. Het stond altijd achter in de kast en werd nooit te koop aangeboden. Hij probeert zich de afbeelding ervan voor de geest te halen.

Na vele bladzijden met vrij saaie beschrijvingen van alle straten waar de hoofdpersonen door rijden of lopen, de kleren die ze daarbij aanhebben, de kleur van de nagellak van Liese en andere (weinig) dames, en nog veel meer onbelangwekkende verhalen, wordt alles opgelost. Ook dat was niet buitengewoon boeiend.

Misschien dat Liese (en eventueel Simon) wat meer kleur krijgen in volgende delen van de serie, maar dit was een heel saai en vervelend boek. Zeker niet de zinderende nummer 1 die was beloofd!