Schitterend debuut.

Krakau 1939.
In het décor van WOII raakt in Krakau in Polen een klein meisje, Anna, haar vader kwijt.
Waar hij gebleven is weet ze niet en bij de vele vrienden van haar vader kan ze - na een voor haar nare ervaring - voor haar gevoel niet terecht.
Eenzaam en alleen zit ze op de stoep als daar een man verschijnt, een magere onbekende man, die, door met vogels te kunnen communiceren, haar vertrouwen wint.
Ze gaat met hem mee, een andere keuze heeft ze voor haart gevoel niet..
Samen gaan ze op weg, door het door gevaren geteisterde Europa.

De Zwaluwman heeft een tas bij zich, een oude dokterstas, waarin o.a. kleren , die ze kunnen aantrekken om zich aan te passen aan het gebied waardoorheen ze reizen.
Ze maken samen van alles mee, waaronder nogal wat nare dingen.

Anna leert goed te communiceren met de ongrijpbare Zwaluwman, die haar aanmoedigt hem te volgen - als een rivier de rivierbedding - en vragen te stellen als ze iets niet begrijpt.

Wat mij vanaf de eerste bladzijde is opgevallen, is de bijzonder mooie schrijfstijl van Gavriel Savit, de prachtige zinnen en metaforen en de symboliek in het verhaal.
Ook het spelen met en gebruiken van taal, dat Anna van haar vader geleerd heeft, is heel bijzonder.
Zowel Anna als de Zwaluwman spreken meerdere talen, wat hen tijdens hun reis heel goed van pas komt.
Ik heb het boek ervaren als een magische vertelling., die zeer tot mijn verbeelding heeft gesproken.
Ook bezit het boek diepere lagen, waar je eigenlijk pas achter komt na het lezen.
Een prachtig verhaal, tegen het décor van WOII, dat ik zeker nog wel eens zal gaan lezen.