Forensisch psycholoog Paula McGuire wordt gevraagd om mee te werken aan een nieuwe unit in het kleine Ierse plaatsje Ballyterrin. De unit gaat cold cases onderzoeken. In deze plaats zijn jaren geleden Ierse meisjes op mysterieuze manier verdwenen. Paula is twaalf jaar geleden deze plaats ontvlucht en gedurende het verhaal wordt duidelijk dat Paula haar eigen demonen met zich meedraagt en die ook weer in verband staan met het thema van het boek.
Als Paula gaat werken voor de unit zijn er juist twee meisjes uit het dorp verdwenen, een meisje uit een welgesteld gezin en een meisje van het kamp. Het meisje uit het gegoede gezin wordt vermoord terug gevonden. We krijgen te maken met de geloofskwesties en politieke gevoeligheden wat nog altijd een rol speelt in Noord-Ierland.
Paula blijkt een eigengereide manier van werken te hebben die haar in problemen brengt, ze stuit op een web van geheimen, moord, zelfmoorden, tienerzwangerschappen en een toch wel geheimzinnig geloofsgenootschap. De mensen die ondervraagd worden vertellen niet de waarheid wat het onderzoek bemoeilijkt. De vermissingen die spelen staan niet op zichzelf, ook in het verleden verdwenen er veelal tienermeisjes. Ze krijgt hulp van haar vroegere vriend, Aidan O’Hara die de plaatselijke krant runt en een schat van informatie boven haalt.
De titel is goed gekozen en geeft een goed beeld van de dingen die spelen, ieder personage heeft wel iemand verloren en moet met deze wetenschap verder, niet iedereen weet daar een goede manier voor te vinden. Je proeft de sfeer van hopeloosheid, twijfels en een innerlijke zoektocht.
De verhaallijn zit goed in elkaar, boeiende personages, mooie dialogen en er wordt goed naar een plot geschreven die toch verrassend in elkaar zit. Een zwaar onderwerp maar het boek zelf wordt nergens zwaarmoedig. Aan het eind blijven er losse eindjes over, het kan niet anders zijn dan dat er een vervolg op gaat komen. Ik kijk er naar uit!