Helen Fitgerald, Verloren Dochter

Ruth Oliphant, sherrif en rechter in Schotland heeft twee prachtige dochters, Su-Jin en Leah en een man Bernard.
Ruth heeft in het verleden problemen gehad met in zwanger raken en besloten toentertijd Su-Jin te adopteren. Nadat zij net in het gezin haar intrede heeft gedaan, raakt ze in verwachting van Leah.
Als ze allebei in de pubertijd zijn, stuurt Ruth hen op vakantie naar Spanje, om een betere band met elkaar te krijgen.
Su-Jin raakt betrokken bij een filmpje, waarop te zien is hoe zij seksuele handelingen verricht, dat viraal gaat op het internet.
Ruth is woest op degene die misbruik hebben gemaakt van ‘haar’ Su en gaat op onderzoek uit hoe ze de dader kan vinden en bestraffen.

Het verhaal begint met het voorval van Su. Daarna krijgen we te zien hoe zij hier mee omgaat en hoe haar familie hier thuis mee omgaat. Het taalgebruik is gemakkelijk en prettig om te lezen. Helen Fitgerald gebruikt verschillende perspectieven om de karakters te laten ‘spreken’. Echter zijn er op een gegeven moment zoveel korte wisselingen in perspectieven en tijdsbestek, dat het op een gegeven moment niet meer duidelijk is in welke tijdsperiode je leest en wie de leidende ‘ik’ is.
Dit is verwarren tijdens het lezen en storend.
De ontwikkeling van Su is nagenoeg niet aanwezig. Ze zegt het een, maar laat dat niet blijken in de werkelijkheid. De ontwikkeling van Ruth is niet realistisch. Als volger van de wet zou een degelijke rechter niet een ommekeer als deze maken.

‘Verloren Dochter’, heeft een trage opbouw, verwarrende perspectieven en een irrealistisch plot. Echter is het gemakkelijk geschreven en zijn er voor iedereen herkenningspunten aanwezig in de karakters.