Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Alleen met de goden of overgeleverd aan de straat?

Wendy Koedoot 24 maart 2016
Dit boek heb ik gelezen voor de Hebban leesclub. Van te voren heb ik hoge verwachtingen, aangezien het boek de Boekhandelprijs heeft gewonnen. Lees hier wat ik van het verhaal vond:

Flaptekst:
De elfjarige Aaron Bachman ziet op een avond een man roerloos in de deuropening liggen. Zijn vader staat met gebalde vuisten in de gang. Hij brult dat Aaron naar de huiskamer moet gaan. De vader belt met de alarmdiensten en geeft zichzelf aan.
Als je dit leest , wil je weten wat er gebeurt. Wat volgt is het verhaal van Aaron, die opgroeit in een plaats onder de rook van Rotterdam in een asociale buurt. Aaron wordt door zijn ouders aan zijn lot overgelaten .Hij moet maar zien hoe hij overleeft. Aaron is echt een “straatmadelief” zoals wij dat noemen. Hij heeft een enorme overleveringsdrang, hij kan gevoelig zijn maar steeds gebeurt er weer iets waardoor hij moet zien te overleven. Zijn moeder vloekt en drinkt er op los. Zijn vader kan hem ook al niet helpen ( waarom lees je in het boek ) en heeft losse handen en een kwade dronk.
Je krijgt een goed beeld van de sfeer en het milieu waar Aaron uitkomt, je kan je zo goed in hem verplaatsen. In zijn moeder kon ik me totaal niet verplaatsen tot het plot.
Het boek is in een simpele stijl geschreven, korte zinnen en heel veel hoofdstukken. Het verhaal loopt niet echt vlot ,steeds weer valt de schrijver in herhaling. Door de vaak grove scheldwoorden en de seksuele handelingen die open en bloot worden beschreven gaat voor mij het leesplezier er af. Uiteraard ben ik me ervan bewust dat dit bij het verhaal hoort en de sfeer van de leefomgeving van Aaron nou eenmaal zo is.. Toch kan het mij niet bekoren. Het boek zou zeker een stuk korter kunnen en aantrekkelijker worden zonder deze dingen. Ik kan de sfeer ook aanvoelen als er alleen geschreven wordt dat moeder vloekt in plaats van met enge ziektes te lopen smijten.
Is er dan niks leuk of positiefs te melden over het boek? Jazeker wel, ik vind het deel van Aaron met Otis de asielhond goed geschreven,mooi en droevig tegelijk. Het plot van het boek heeft me verrast, dat zag ik echt niet aankomen. Ondanks dat vind ik het geen hoogvlieger.Sorry.
Ik geef het boek 3 sterren.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Wendy Koedoot

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.