Dolende ster, te saai naar mijn idee

In dit tweede deel gaat Rho , die inmiddels afgezet is als hoeder van de Kreeft en haar vader heeft verloren, verder met de strijd tegen Ochus… Rho houdt hem verantwoordelijk voor de dood van haar vader en Mathias, haar grote liefde. Ook is er een nieuws over een explosieve terroristische groepering, de Marad. Zij willen voor onrust zorgen en de diverse Huizen aanvallen.
In een droom verschijn Ochus, die haar een cryptische boodschap geeft. Rho gaat weer op pad door het sterrenstelsel en de verschillende Huizen. Er is nog veel onontdekt in en over de Zodiak, maar ze komt er achter dat ze zichzelf ook nog niet goed kent.
Er zijn een aantal personages die er in deel een ook al waren zoals Nishi ,Deke en Hysan maar in dit deel komen er weer veel andere personages bij zoals Aryll. Je leert de meeste van hen maar oppervlakkig kennen, waardoor je niet echt een band met ze krijgt.
Het karakter van Rho vind ik wel leuk, de ene keer durft ze alles , de andere keer is ze onzeker. Haar broer Stanton vind ik minder goed uitgewerkt. Van hem krijg ik geen hoogte.
Het verhaal op zich is wel aardig maar ik vind er te weinig vaart en actie in zitten om het vlot te kunnen lezen. De acties die er zijn lijken naar mijn idee te veel op elkaar en zijn nogal voorspelbaar. Ook zit er in dit deel wel heel veel romantiek, waardoor ik het een stuk minder leuk vind. Het boek had zeker de helft korter mogen zijn, ik heb me er echt door heen moeten worstelen.
Het laatste stuk is wat mij betreft het spannendste van heel het boek. Wel erg voorspelbaar dit keer. Het is helaas een open eind, waardoor je wel het volgende deel moet lezen als je wilt weten hoe het afloopt. Of ik dat ga doen, weet ik nog niet.