Als vanouds

Inspecteur Patrik Hedström heeft de taak om samen met zijn een onderzoek te doen naar de vermissing van een jong meisje. Zijn vrouw, Erika Falck, houdt zich voor een boek bezig naar een oude familietragedie en de verbanden met het heden en verleden.
Als het jonge meisje gevonden wordt en haar verwondingen zeer ernstig blijken te zijn, krijgt Patrik het idee dat dit wel eens verband kan houden met eerdere vermissingen. Samen met zijn team wil hij voorkomen dat andere meisjes hetzelfde lot moeten ondergaan.
Zijn vrouw komt er achter dat de familietragedie zijn schaduw op het heden werpt.
Allebei zijn ze dagen in touw en moeten alles uit de kast halen om verder te komen in hun onderzoeken. In eerste instantie lijken de zaken niks met elkaar te maken hebben maar schijn bedriegt. Kunnen ze voorkomen dat er meer meisjes verdwijnen?
Het verhaal leest vlot, je leest het verhaal vanuit meerdere personen, waardoor je je hoofd er wel bij moet houden. Het is vanaf het begin spannend genoeg om te willen wat er aan de hand is. Het zijn gruwelijke details, wie doet zoiets?
De karakters van Patrik en Erika zijn goed genoeg om je in hen te kunnen inleven. Voor allebei heb ik sympathie. Het zouden zo je buren kunnen zijn.
Voor Einar heb ik echt geen sympathie, hij is een zielige, aandachtrekkende oude man. Ik heb medelijden met zijn vrouw Helga.
Camilla weet de spanning goed op te bouwen en zoals bij veel boeken is van haar is het laatste stuk het best. Het plot is goed uitgedacht en heeft een verrassende wending, die ik zeker niet heb zien aankomen.
4 sterren