Vriendschap

Dit is het tweede deel van de trilogie. In dit draait het vooral om Sylviana, de kroonprinses van Berinyi. Haar moeder wil zo lang mogelijk aanblijven als koningin. Als Sylviana eindelijk op de troon zit, is er een vreselijke oorlog .Ze wil ook een oplossing bedenken voor de zonen van priesteressen die steeds op jong leeftijd sterven. Zal ze dat kunnen?
Sylviana wordt gesteund door een paar beste vrienden. Zij proberen alle bevolkingsgroepen over met de neuzen dezelfde kant op te krijgen om de vijand te bestrijden, maar wie is de vijand eigenlijk.
Sylviana’s tante Helena heeft ondertussen haar eigen idee over wat goed voor de familie is en probeert haar zin te krijgen … gaat haar dat lukken?
De hoofdpersonen in dit deel zijn bijna allemaal anderen dan in deel 1. De invalshoek is in elk geval heel anders. De verhaallijn over Sylviana vind ik niet heel spannend, ik kan me redelijk in haar inleven maar krijg niet echt een band met haar. Die over Tatjana vind ik wel iets interessanter, haar mag ik wel maar de verhaallijn over Helena vind ik het leukste, ze heeft zo haar plannetjes maar daar hou ik wel van.
De meeste personages uit het eerste deel komen helaas niet voor in het boek , op een paar stukjes met Jima en Pecryan na . Dat had van mij wel meer mogen zijn , ik zit met smart te wacht hoe het met hen gaat en deze verhaallijn is een stuk minder boeiend vind ik. Gelukkig zit er wel nog de nodige zwarte magie in en komen er weer Avatars in voor.
Het boek komt voor mij wat langzaam op gang , pas over de helft komt er wat vaart in. De sfeer en de omgeving in het boek worden goed genoeg beschreven om je er een voorstelling van te kunnen maken. Het is een soort fantasy in de moderne wereld gemengd met de Middeleeuwen. Dat is goed gedaan
Het eind is anders dan ik had gedacht maar wel passend en zeker niet voorspelbaar.
Ik geef het boek 3.5 sterren.