Misleidende cover

Dit boek heb ik in 2015 in de supermarkt gekocht. De cover sprak me direct aan. Klaar en duidelijk, 1 spel - 6 studenten - 5 overlevenden. Wauw, dit word een spannende thriller, dacht ik. Niet dus.
Het verhaal wordt verteld vanuit 2 perspectieven: toen en nu 14 jaar later, door 1 van de spelers.
Het boek komt héél traag op gang, is naar mijn gevoel ook saai geschreven. Het vertelt meer over het leven van de studenten en het 'rare' spel dat ze spelen met kaarten, dobbelstenen en consequenties voor degene die verliest. Er zijn 3 soorten consequenties (straffen eigenlijk), lichte, middelmatige en zware straffen. Die worden gekozen door de andere spelers.
Ook zijn er 3 'toezichthouders' tijdens het spel, waarvan ik nu nog altijd niet snap wat daar de bedoeling van is dat die mannen in het verhaal voorkomen.
Het verhaal kwam voor mij pas op gang, naar het einde toe. En dan nog. De spanning was voor mij ver zoek.
Kortom: veel geleuter en 0,0 thriller-gehalte voor mij. Dit was voor mij mijn 1e miskoop qua boek.
Ik kijk er naar uit dat ik deze avond in een nieuw boek kan beginnen, en dat zal zo wie zo een véél beter zijn dan Zwart Krijt.