een sneltrein om te lezen...

Het boek schetst het leven van Klaus Mann, een stukje leven van de zoon van Thomas Mann, waar ik als fervente lezer nog niet van had gehoord. Geen probleem om dit boek te lezen, daar in tegen krijg je informatie, ga je gaande weg zelf informatie opzoeken, omdat het boek je zo nieuwsgierig maakt, om een kijkje in de geschiedenis te gaan nemen. Het heeft voor mij echt deuren opengemaakt om niet altijd bij de nieuwe boeken te blijven. Het boek leest als een sneltrein, zonder moeilijke woorden of teruglezen wat voor mij toch een pluspunt was als je de familie Mann nog niet kent, alles wordt zo mooi beschreven, de auteur trekt je mee in het verhaal van Klaus die in de schaduw van zijn vader staat. Het boek wordt ook mooi ingedeeld met data en plaatsen, op nog een sierlijke manier ook. Wat dan voor mij heel leuk was, is dat ik op al die plaatsen al geweest ben. Dit boek is zeker geschiedkundig, zonder dat het zwaar of saai wordt. Dit boek zou zelfs een plaatsje moeten krijgen op de boekenlijst van het secundair onderwijs om de jongeren daar toch het gordijn een beetje te openen naar de oudere schrijvers en een stuk van onze geschiedkundige literatuur mee te geven. Want ik merk dat ze die gordijn voor mij gesloten hebben gehouden en zo zie je maar dat je altijd leert met een boek te lezen, de auteur heeft hier voor mij dan fantastisch werk geleverd, zelf voor mijn gezin die de familie Mann ook nog niet kende en ik hen even de informatie hebben meegegeven dat ik las of opzocht. Een topper van de bovenste plank voor mij.