Goochelen met woorden, WOW!

Als grote fan van Griet Op de Beeck kon dit boek gewoon niet achterblijven. Wetend dat het losse kort verhalen waren, heeft het boek misschien iets te lang in mijn boekenkast blijven staan.
Wat een bundel, wederom bewijst hier een grote auteur dat ze met niet te veel woorden emoties kan uitdrukken.
Citaten die je meerdere keren herleest om dat ze zo prachtig zijn, of zo herkenbaar.
-Sophie zocht naar woorden, maar wat kon ze zeggen? Wat viel er te zeggen over een leven dat haar al een leven lang in de weg zat? Over dat wat niemand kan begrijpen, zelfs zijzelf niet. Over een vader die nooit doodgaat, omdat hij in jou is gaan wonen, omdat je vreest dat je eeuwig moet proberen om niet hem te worden. Over eenzaamheid met grote klauwen. Over angst die altijd terugkomt, in wisselende gedaanten, als ratten die de buit nu eenmaal hebben geroken.
-Deelnemen aan het leven leek haar iets waarvoor je een toegangsticket moest hebben gekocht, terwijl zij niet eens meer wist waar ze dat zou kunnen krijgen.
Elk verhaal begint met een zin van het verhaal, de zin die je nieuwsgierig maakt en ja elke lezer zal misschien niet alle kort verhalen "wow" vinden, maar achter alle verhalen zit er wel een boodschap! Of het donkere van het leven, en het pijnlijke gaat Griet zeker niet uit de weg. Griet weeral een geslaagd boek! Dit noem ik goochelen met woorden.