Lezersrecensie
psychologische thriller (kort verhaal), knap schrijfwerk!
Een kort verhaal om "u" tegen te zeggen, is het een "wie heeft het gedaan-verhaal", nee maar de auteur weet de spanning wel op te bouwen op een totaal andere manier, ik zal het eerder in het vakje psychologische thriller plaatsen.
*Voor mij is Marion Pauw geen onbekende, deze Nederlandse schrijfster (1973) debuteerde in 2005 met haar thriller Villa Serena, haar definitieve doorbraak had ze met het boek Daglicht. Na toch al wat boeken van haar te hebben gelezen, vind ik dat al haar verhalen wel wat psychologisch getint zijn en ook dit kort verhaal.
Korte inhoud:
Naomi rijdt licht aangeschoten op haar fiets door Amsterdam, onder het viaduct wordt ze aangevallen, geschopt, geslagen. De dader kent geen genade, woede staat in zijn lichte ogen geschreven. Albert die vanop zijn terras, het gekrijs hoort, verstopt zich en vindt de moed niet om de hulpdiensten te bellen. Wat bezielt Albert, van waar zijn angst?
Wat heb ik genoten van dit kort verhaal, de auteur beschrijft in een kort verhaal de personages hun angst, maar bovenop ook van waar komt de angst, wat maakt dat Albert te laf is om hulp te bieden? Wie er van spanning en een bloedvergiet houdt, zal hier van een kale reis terugkomen. Dit is eerder een pageturner die verder gaat, met een goed afgesloten verhaal, een cirkel die rond is. Met weinig woorden laat de auteur een evolutie door de personage stromen, knap schrijfwerk!
*Voor mij is Marion Pauw geen onbekende, deze Nederlandse schrijfster (1973) debuteerde in 2005 met haar thriller Villa Serena, haar definitieve doorbraak had ze met het boek Daglicht. Na toch al wat boeken van haar te hebben gelezen, vind ik dat al haar verhalen wel wat psychologisch getint zijn en ook dit kort verhaal.
Korte inhoud:
Naomi rijdt licht aangeschoten op haar fiets door Amsterdam, onder het viaduct wordt ze aangevallen, geschopt, geslagen. De dader kent geen genade, woede staat in zijn lichte ogen geschreven. Albert die vanop zijn terras, het gekrijs hoort, verstopt zich en vindt de moed niet om de hulpdiensten te bellen. Wat bezielt Albert, van waar zijn angst?
Wat heb ik genoten van dit kort verhaal, de auteur beschrijft in een kort verhaal de personages hun angst, maar bovenop ook van waar komt de angst, wat maakt dat Albert te laf is om hulp te bieden? Wie er van spanning en een bloedvergiet houdt, zal hier van een kale reis terugkomen. Dit is eerder een pageturner die verder gaat, met een goed afgesloten verhaal, een cirkel die rond is. Met weinig woorden laat de auteur een evolutie door de personage stromen, knap schrijfwerk!
1
Reageer op deze recensie