Waar ga je heen met een rugzak vol schuldgevoelens?

Ik was één van de gelukkige die dit boek had gewonnen met de Hebban adventskalender, en wat een ontdekking! Voor mij was de auteur onbekend, Roanne Van Voorst (1983) antropoloog en auteur van fictie en non-fictie, in 2015 bracht de schrijfster de debuutroman "de verhuizing" uit.
"Ongeveer een half uur nadat mijn broer zijn eerste zoen kreeg, is hij onder de Van Marelbrug op het wateroppervlak te pletter geslagen" zo start deze roman, die kleeft aan je huid.
Rêve verliest haar broer Justine, Rêve blijft achter met een groot schuld gevoel. Terwijl Rêve niet meer naar de universiteit gaat en ronddwaalt in de stad, is er thuis bij haar ouders geen plaats om te rouwen, worden gevoelens verzwegen. De maatschappij draait verder en nergens vindt Rêve een luisterend oor. Er wordt wel gevraagd "hoe is het me je" maar wat antwoord je, als je rugzak vol zit. De auteur heeft dit zo mooi beschreven op blz. 42
"Hoewel ik mezelf er op die momenten van probeerde te overtuigen dat hun opmerkingen goedbedoeld waren, vond ik mijn gesprekspartner eigenlijk oneerlijk. Want zij konden leunen op standaarduitdrukkingen die we voor die situaties als deze bedacht hadden, terwijl die niet bestonden voor wat ik moest terugzeggen."
Het boek is in drie delen verdeeld, wat het lezen zeer vlot maakt (ik heb het boek trouwens in 1 dag uitgelezen).
Roanne gaat geen thema uit de weg in dit boek, rouw, gevoelens, schuld, verliefdheid, drugs, IS, een overvloed toch kwam het bij mij niet over als "te" veel. De beschrijvingen zijn zo mooi en de vergelijkingen zijn niet langdradig, het verhaal is ook geschreven in een ik-perspectief wat maakt dat het nog dieper onder je huid kruipt. Dit boek komt zeker op mijn favoriete plankje en een welverdiende 5 sterren!