citaten, opsommingen, een grijns op je gezicht, een kwinkslag naar het leven

Moeras, dit is voor mij een van de moeilijkste boeken om te beoordelen en een recensie over te schrijven, even moeizaam in het begin maar eens je in het verhaal zit kan je het dan ook weer niet lossen. Liam is een schrijver en politieman omdat hij totaal zonder inspiratie zit, wil hij zijn volgende boek schrijven over zijn beste vriend Aldo. Aldo die heel zijn leven worstelt met ongeluk, kwellingen en met zichzelf. Ik heb dit boek gelezen via de leesclub van Hebban, dus dan ben je al volledig gemotiveerd, enkel de cover sprak me al aan, het boek oogt heel modern en voor mij zeer uitnodigend. Op de achterkant van de cover staat "het grappigste boek dat ik de afgelopen twaalf maanden heb gelezen"- The Times, spijtig genoeg kan ik hier niet mee akkoord gaan, het is niet dat ik hier heb zitten schudden van het lachen, een grijns op mijn gezicht ja....Moeras is een echt donker boek waar ik van genoten heb, ik vind dit zelf een boek dat je twee keer kunt lezen, ik denk dat ik nog telkens nieuwe citaten zal ontdekken, speciale opsommingen. Terwijl ik zat te lezen ben ik ook veel moeilijke woorden tegengekomen maar heb geen woordenboek geraadpleegd, maar heb gewoon rustig kunnen doorlezen omdat uiteindelijk de betekenis wel op zijn plaats viel. Moeras zal ik niet gauw vergeten en ook al is het vrij donker geschreven toch heb ik ook citaten gelezen of zinnen waar ik achter sta. Mijn hoed af voor "Steve Toltz", de schrijfwijze, het verhaal op zich en de originele kwinkslag naar God toe, naar het leven toe. Denk dat dit een boek gaat zijn of je houdt ervan of je haat het, voor mij eens een volledig ander genre en ik zeg volmondig "ja".