Gewoon een leuke misdaadroman

Rena, de partner van Luk Borré, wordt aan het sterfbed gevraagd van gedetineerde Remco.
Remco kent ze nog van vroeger. Luk gaat mee en Remco legt een vreemde bekentenis af.
Remco heeft tijdens de invoering van de euro een geldtransport overvallen, maar de buit is nog steeds spoorloos. Luk gaat op zoek, maar hij is niet de enige die wil weten waar het geld is. Een speurtocht met verrassende wendingen.

Luk is een man die het ene ogenblik rationeel kan zijn, maar het volgend moment laat hij zich door zijn gevoel leiden wat niet altijd goed uitpakt. Rena is een vrouw die een hoge levenstandaard heeft en Luk probeert op allerlei manieren aan geld te komen om Rena tevreden te houden en bij zich te houden. Tijdens de zoektocht naar het geld komt Luk erachter dat Rena niet is wat ze lijkt en dat zorgt voor enige spanningen in de relatie.

‘Zelf heb ik een goed functionerend moreel kompas, maar mijn noorden wisselt nogal eens van richting – naargelang de omstandigheden en de ondoorgrondelijke wegen die ik bewandel.’

Avenue des doods is een verhaal wat zich enigszins kenmerkt door het cynisme en de lichte humor. De personages zijn voldoende uitgewerkt waardoor ik een duidelijk beeld heb gekregen van de karakters. De vele puzzelstukjes maken het verhaal wel boeiend, alleen jammer genoeg was de echte spanning afwezig. Toen ik begon met lezen werd ik in volle vaart het verhaal ingetrokken, maar halverwege het verhaal was de vaart er een beetje uit en vond ik het ietwat langdradig worden.

De opbouw van Avenue des doods is goed gedaan en door middel van alle verwikkelingen werd ik naar een verrassend plot geleid. Goed bedacht maar misschien iets te ver gezocht waardoor er enige ongeloofwaardigheid in het verhaal zit.
Gewoon een leuke misdaadroman, waar er meerdere van zijn, geen hoogvlieger wat mij betreft. De auteur heeft meerdere boeken geschreven maar ik ben er nog niet over uit of ik deze ooit ga lezen.