Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een roman met onderhuidse spanning en levensechte dialogen die een realistisch beeld geven van een leven met een depressie.

Wendy Wenning 21 augustus 2017
Op 9 mei kreeg ik de vraag van Esther van der Ham of ik haar nieuwe psychologische roman Contact, die 16 september 2017 zal verschijnen, wilde proeflezen en beoordelen. Altijd leuk om te doen, en inmiddels is het boek gelezen. Hieronder kun je mijn mening over het boek lezen.

Contact wordt vertelt door Emma vanuit de eerste persoon. Het verhaal pakt meteen en de dialogen roepen veel vragen op. Als je leest dat de kinderen van Emma niet in de buurt van haar familie mogen komen, vraag je je af waarom. Al snel heb je als lezer door dat het verleden van Emma niet makkelijk is geweest en de nieuwsgierigheid daarnaar is groot.

Als Emma in de gevangenis zit heeft ze veel last van haar depressie. Die depressie had ze al, alleen werd het eerder niet onderkend. Nu ze in behandeling is bij de gevangenispsychologe wordt het langzaam duidelijk dat Emma een ernstige depressie heeft. Emma hoort stemmen en er wordt een heel helder beeld geschetst wat dit voor haar betekend. Allerlei gedachten blijven binnen stromen en zijn niet te stoppen. Er is geen rust in haar hoofd.

Voor iemand die zelf een depressie heeft gehad is er veel herkenbaarheid in Contact. De gevoelens en de onmacht zijn tastbaar beschreven en hierdoor kun je je goed inleven in het hoofdpersonage. Ze probeert zich te wapenen tegen de stemmen in haar hoofd maar ze kan hier niet tegenop. De stemmen vertellen haar wat ze moet doen en ook al wil ze dat zelf niet, de macht die de stemmen op haar hebben is te groot, hier kan ze niet tegen strijden. Gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat Emma zich afsluit en haar gevoelens verbergt voor iedereen. Des te meer je het personage leert kennen, des te meer je haar ook begrijpt. En het is ook niet niks wat ze als kind heeft meegemaakt. Niet dat haar daden zijn goed te keuren, maar iets dat zo diep is weggestopt zorgt er een keer voor dat de bom afgaat.

Contact heeft een goede opbouw en sluit op een bevredigende wijze af, zonder dat er nog losse eindjes overblijven. Er is bij tijd en wijle een onderhuidse spanning aanwezig. Dit geeft een extra trigger om te blijven lezen en te willen weten hoe alles afloopt. De levensechte dialogen geven het geheel een geloofwaardig en realistisch karaker mee. Bij het lezen over het leven van Emma in de gevangenis moest ik regelmatig aan de serie Celblok H denken en bij sommige karakters had ik de neiging gezichten in te vullen.

Contact laat zien dat er altijd nog hoop is en dat je er altijd sterker uit zult komen. Maar dan moet je wel aan jezelf werken want het gaat niet vanzelf. Medicatie is een goed hulpmiddel en is helaas vaak noodzakelijk, maar daarvan uit is het mogelijk je leven op redelijke wijze op orde te krijgen. Ook dit wordt allemaal heel mooi en duidelijk verwoordt door de auteur. Alles in dit boek is verzonnen, maar toch is het merkbaar dat eigen ervaringen meegenomen zijn in het verhaal. Dit maakt het verhaal alleen maar krachtiger. Door haar verleden en de daardoor ontstane depressie heeft Emma een contactstoornis ontwikkeld en de keuze voor de titel is dan ook goed gekozen.
Op de cover staat: “Diep van binnen wil iedereen goed zijn”. Een zin die de essentie van het boek perfect samenvat. Iedereen die zich niet kan voorstellen wat een depressie is, zou Contact moeten lezen. Esther schetst op een intense wijze een helder beeld van een leven met een depressie.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Wendy Wenning