Typerende karakters

Joyce Spijker is schrijver, blogger en schrijfcoach. Al sinds ze kan lezen, verslind ze verhalen. Ze brengen haar rust, avontuur en verbreden haar horizon. Na bijna een decennium te hebben gewerkt als (strategisch) communicatieadviseur heeft ze zich volledig toegelegd op het verhalen schrijven. Dit doet ze in boeken, in (ghost)blogs voor bedrijven en als schrijfcoach voor mensen die hun verhalen graag beter willen vertellen. Haar eerste roman 'Spotlight' schreef ze naast haar fulltime baan. 'In de familie' is haar nieuwe thriller.

Nina Satijn is de dochter van Boudewijn, de minister van Justitie en Veiligheid. Boudewijn is voor de volgende kabinetsperiode in de race voor het premierschap. Zelf werkt de jonge Nina als fotografe. Ze is zeer zelfstandig en wil dingen bereiken zonder de hulp van haar vader. Na een lange relatie is ze weer single. De meeste steun vindt ze bij haar oma Emma, die haar na de jonge dood van haar moeder, grotendeels heeft opgevoed. Als Nina op een dag bij haar oma op bezoek gaat vindt ze haar dood in haar huis in Wassenaar. Emma is vermoord. Nina zet alles op alles om de moordenaar van haar oma te vinden.

‘Oma ligt naast de salontafel. Levenloos, haar hoofd en uitpuilende ogen lopen qua kleur over in de bruin-roze tinten van de sjaal die strak om haar nek zit geknoopt.‘

De cover van 'In de familie' is in heldere tinten uitgevoerd. Op het eerste gezicht lijkt de cover niet zo bijzonder, twee handen aan weerszijden van een mooi couvert. Maar het scherpe mes dat is afgebeeld geeft een onheilspellende sfeer aan de cover. Van de tekst op de achterflap zijn de woorden ‘spraakmakend familiedrama’ verantwoordelijk voor het opwekken van nieuwsgierigheid.

'In de familie' heeft korte hoofdstukken en een prettig leesbaar lettertype. De verschillende verhaallijnen staan vanaf het begin in verband met elkaar en worden verteld vanuit de derde persoon. De moord op Emma brengt veel beroering en een vermoedelijke verdachte is ook al in de picture. Tijdens het lezen van dit boek wordt je alle richtingen opgestuurd. Veel vermoedens, maar daarna ook veel twijfels. Wat het nog moeilijker maakt is de wijze waarop de personages zich ontwikkelen. Door de voorvallen zie je een aantal personages veranderen waardoor het lastig is een goede inschatting te maken.

‘Een golf van eenzaamheid welt in haar op. Het liefst zou ze een enkeltje pakken naar een ver tropisch eiland, weg van alle ellende.‘

Maar juist het karakteriseren van de personages is mooi gedaan in dit boek. Boudewijn, een hardvochtige man, die alleen zijn carrière belangrijk vindt en als politicus bang is dat er vuile was buiten komt te hangen. Marsala, zijn vrouw, een beetje oppervlakkig type, die zich totaal niet bemoeit met de loopbaan van haar man. Nina, die totaal geen klik heeft met de tweede vrouw van haar vader, die zelfstandig is en geen cent van haar vader wil aannemen. Ook is er geen band met haar halfzusje Merlot. Typerende karakters die In de familie extra pakkend maken.

De fijne spanningsboog in 'In de familie' wordt grotendeels veroorzaakt door verrassende ontdekkingen en onverwachte plotwendingen. Er vooralsnog niet achter kunnen komen wie nu de dader is. Toch komt er een moment dat een bepaald vermoeden steeds sterker wordt en als deze bevestigd wordt komt dit niet helemaal als een grote verrassing. De afsluiting van het verhaal daarentegen wel…