Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Voel de waanzin en laat je overvallen door de verbeelding

Wendy Wenning 21 mei 2019
Ruis gaat verder waar Het vervloekte huis gestopt is. Na enig geduld zullen we eindelijk weten hoe het verder gaat. Maar gelijk vanaf het eerste hoofdstuk is er veel verwarring en dit zal tot aan het einde toe blijven. De woorden op de cover zeggen het al: werkelijkheid, verbeelding, waanzin. De drie grote pijlers die het verhaal omschrijven.
Ook Ruis is vanuit de eerste persoon geschreven, vanuit het oogpunt van Mikayla, en dit personage komt ook nu weer dicht bij de lezer te staan. Nog steeds wordt ze gekweld door verschrikkelijke nachtmerries en een maar niet te stillen hoofdpijn. Maar ook is ze haar herinneringen kwijt en wordt ze getergd door waanbeelden. Het lijkt erop dat iedereen haar wil helpen, maar Mikayla heeft zo haar twijfels. En dan komt ze achter de gruwelijke waarheid …

‘De pijn die door mijn hoofd trok was als een zwerm wespen, die allemaal op dezelfde plek in mijn nek leken te steken en een sneeuwbeeld van stippen voor mijn ogen veroorzaakte, waardoor ik niets scherp zag.‘

Voor degene die Het vervloekte huis hebben gelezen zullen de eerste hoofdstukken minder verwarrend overkomen. Maar voor mij was het toch al weer even geleden en het geheugen moest wel even goed aangesproken worden. De geschepte verwarring in het begin bepaalt de toon van het gehele verhaal en geeft veel vragen. Het is moeilijk te bepalen wat nu echt is of niet. En juist het niet weten, het voortdurend afvragen sleept de lezer mee in een soms wat surrealistisch verhaal. De woorden en zinnen rollen met hoog tempo over het papier heen en laten de lezer de waanzin erachter voelen. Soms is het tempo zo hoog dat er even de rem op moet, omdat er anders iets essentieels gemist kan worden.

‘Een explosie. De auto die rondtolde. En toen de klap. Even was het donker, maar toen was er warmte. Verbrand vlees.’

Van Houten schrijft geen standaard thrillers en laat dit weer overduidelijk zien met Ruis. Een werkelijkheid wordt omgeven door een grote verbeelding met vleugjes horror en sciencefiction, gedragen door een hoge spanningsboog. Van Houten laat met haar thrillers en zo ook met Ruis stukjes van haarzelf zien. Kleine, soms diep verborgen stukjes, die de auteur erin verweven heeft. Dit geeft een bijzondere persoonlijke touch en is vooral gedurfd. Is de auteur heel diep in de huid van het personage gekropen, of is het juist andersom?

Met Ruis weet van Houten wederom de lezer te overtuigen van haar bijzondere talent. Voel de waanzin en laat je overvallen door de verbeelding.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Wendy Wenning