Sterk debuut dat mij tot tranen roerde! En dat voor een thriller.

De cover straalt een mysterieuze droevige sfeer uit met die symmetrisch gesplitste kale boom en het water. Het lijkt net alsof er een schim opstaat. Aan de achterkant de maan, de uitgestoken handen.
Als je het boek gelezen hebt kan je een heel verhaal bedenken bij de symboliek van de cover. Mooi werk weer van Podivium.
Wat mij achteraan meteen opviel was het herhalen van de titel en de auteur. Niet echt gebruikelijk maar het staat wel mooi.
Het tekstfragment laat meteen blijken dat Nick verdwenen is en komt vooral binnen door de laatste zin.
Wat me vooraan opvalt is de vermelding van het gebruikte lettertype, leuk detail. Voor ik begin te lezen ben ik al een aantal keer aangenaam verrast door het boek. Kan alleen maar een pluspunt betekenen.

Het boek bestaat uit twee delen en bevat 60 hoofdstukken, vrij veel voor een boek van 227 bladzijden. Dat maakt dat het snelle korte stukken zijn. Ik had de neiging om steeds verder te blijven lezen. Doordat het geschreven is vanuit hoofdpersonage Silvia in heden en verleden wordt er veel heen en weer geswitcht.

De schrijfstijl van Bianca is fantastisch. Levendige beschrijvingen, opbouw van spanning, cliffhangers, karakters goed uitgewerkt, mooie details, sterke emoties die je als lezer voelt, metaforen die poëtisch klinken. Bianca weet heel goed hoe ze de lezer met een druppelteller moet bestoken met vragen en spanning moet toedienen. Ik wil na het lezen van dit boek nog meer van haar.

Hoofdpersonage Silvia kennen we als de moeder van Nick. Al gauw merk je dat er iets aan de hand is. Silvia heeft angst van iets en iemand. Het verleden gaat weer meespelen. Haar emoties en ervaringen zijn pijnlijk, schrijnend en hartverscheurend. De geheimen van Silvia blijven lang verborgen voor de lezer . Het zijn dan ook erge dingen die er gebeurd zijn.
De manier waarop ze stilaan verglijdt in verdriet. Haar verleden, de worsteling met haar geweten. Ze moet er terug naartoe. Soms benauwend. Ontzettend knap neergezet.

Een plot dat begint met een brandend actueel thema. De Zwarte Pieten discussie en de angst voor rellen tijdens het intreden van de Sint.
De verdwijning van een kind en de onzekerheid voor de ouders. Hoe ze samen met haar man erdoor spartelt, elk op hun eigen manier.
Daarnaast het geheime verleden van Silvia waar ze weer naartoe moet.
De twee verhaallijnen die naast elkaar lopen elk met hun emoties. Een spanning die de laatste tien hoofdstukken naar een climax gaat.
Het einde waarvan ik dacht, nee, laat het alsjeblieft niet waar zijn. En dan toch die twist waardoor mijn tranen vloeiden.
Sterk boek!