aftellen naar de waarheid?

Een geromantiseerd verhaal over een held, echte fictie of een verzinsel? Marjolijn van Heemstra krijgt als ze 18 wordt van haar oma een ring met een blauwe steen die toebehoorde aan haar oom Frans, in de familie liefkozend ‘bommenneef’ genoemd. Het verzoek daarbij is haar eerste zoon naar hem te vernoemen. Als Marjolijn zwanger is van haar eerste kind en dit kind een zoon zal worden gaat ze op zoek naar het verhaal van deze oom die in verband wordt gebracht met de Sinterklaasmoorden van 1946. Ze spreek met oude mensen uit haar familie die hem gekend hebben en hem een held vinden, maar ook met de familie van een onschuldig slachtoffer, een dienstmeisje van 17. 70 jaar na dato zitten 2 families tegenover elkaar en blijkt de mythe niet waar, het leek een goed verhaal maar is het niet. Van Heemstra worstelde met de vraag: wat vertel je door en waarom, wat is je verantwoordelijkheid over het doorgeven van je familiegeschiedenis en überhaupt de geschiedenis. Ze refereert hierbij aan het Chinese fluisterspel. Parellel aan haar onderzoek loopt de zwangerschap. Van Heemstra vindt dat op websites en in boeken dat sommige aspecten hiervan gigantisch onderbelicht zijn en wilde graag deze lijn verweven met het verhaal. Zwangerschap wordt gezien als heel natuurlijk maar eigenlijk is het absurd, het voelt onnatuurlijk, haast science fictie je gaat van 1 naar 2 personen. Je hebt zoveel verwachtingen, je krijgt een leuk kind, het is een toevoeging aan de wereld maar wat als het net als haar oudoom een meervoudig moordenaar wordt? Het is heel belangrijk echte helden te hebben en onderscheid te maken tussen goed en fout. Het boek start met een proloog en daarna gaan we aftellen van nog 27 weken zwanger tot naar de geboorte van haar zoon en die noemen we……….