De schoonheid van vriendschap en bergen.

Een verhaal over vriendschap en de liefde voor bergen, een verhaal over tegenstellingen en eenzaamheid en dat alles op een prachtige manier beschreven.
De verteller is Pietro, de zoon van twee mensen, die elkaar gevonden hebben in de liefde voor de bergen. Vooral de vader voelt zich uitgedaagd door de bergen en probeert elke keer weer verder te komen. Helaas moeten ze in de stad gaan wonen om geld te verdienen. Op een gegeven moment hebben ze voor de zomer een huisje in het dal Grana en daar ontmoet Pietro, Bruno en die ontmoeting luidt een jarenlange vriendschap in. Pietro gaat mee met zijn vader de bergen op maar door hoogteziekte kan hij er niet echt van genieten. Later als zijn vader is overleden en hij weer teruggaat naar Grana en ontdekt hij samen met Bruno, de schoonheid van de bergen en overwint hij de hoogteziekte. Als volwassenen scheidden hun wegen zich, Pietro reist en werkt in Nepal en Bruno blijft op de berg wonen waar hij een boerderij begint en een gezin sticht. Pietro blijft alleen, hij heeft wel relaties maar veel verder komt het niet.

Het verhaal wordt ingetogen verteld, het is de ontdekking wat vriendschap kan opleveren tussen twee jongens, die beiden van de bergen houden, volwassen worden en hun eigen weg gaan en tegelijkertijd elkaar steeds weer nodig hebben.
De schrijfstijl is beeldend, je kijkt mee met de ogen van de schrijver, die de natuur van de Dolomieten én van Nepal beschrijft en dat alles in relatie met de beiden jongens en later mannen.

De schoonheid en de liefde voor de bergen is op elke pagina te vinden en dat wordt nergens teveel, juist door de ingetogenheid en de rust in het verhaal loop je mee, beleef je het mee.