Ontroerend

Ik heb eerst de film gezien en die vond ik indrukwekkend en kreeg het advies om ook het boek te lezen. Daar heb ik een tijdje over nagedacht omdat ik het beeld van de film niet wilde vergelijken met het boek. Toen ik het in de bieb zag staan heb ik het meegenomen en ben het boek gaan lezen. En ontdekte dat mijn angst over het boek totaal ongegrond was, in tegendeel dezelfde emotie, die ik bij de film had, kwam nu ook weer naar boven. Hoe ik in het gewone leven een man zoals Ove w.s. erg irritant zou vinden, deze Ove ontroerde me. En waarom?
Ik denk omdat hij in al zijn botheid en rechtlijnigheid een eerlijke man is die in zijn jeugd geleerd heeft alles letterlijk te nemen en die een vrouw heeft gevonden die hem met liefde en humor heeft geaccepteerd zoals hij is. En nu zijn vrouw er niet meer is wordt hij geconfronteerd met de mensen in zijn omgeving en ontdekt dat ze niet zijn zoals hij dacht dat ze waren in zijn rechtlijnigheid.Daarbij heeft hij de hulp van zijn vrouw nodig ondanks dat ze overleden is, hij ontdekt ze ze hem in haar leven veel heeft geleerd door haar kijk op het leven. Door dit verhaal te lezen ben ik me bewust hoe snel je mensen niet accepteert zoals ze zijn en dat ik, in zo'n situatie die man zou negeren. De schrijver geeft de lezer alle ruimte om kennis te maken met het karakter van Ove maar ook hoe hij door m.n. zijn nieuwe buurvrouw inziet dat er meerdere mensen in zijn omgeving zijn die hij kan helpen en hem vertrouwen. Een ontroerend verhaal