Prima thriller

Een verhaal over kunstvervalsingen in de DDR en een orgaanroof in Nederland, worden door de schrijfster Anya Niewierra vervlecht in een heel spannende thriller. Het verhaal neemt je mee in een tempo waardoor het moeite kost om het boek weg te leggen, zoveel informatie en zo mooi beschreven.
Het is een spannende trip van de DDR naar Nederland en weer terug naar Duitsland van Josta Bresse -Wolf, die, opgegroeid in de DDR daar al direct ontdekt werd als een kind, dat heel goed kon tekenen en een goed gevoel voor kunst had. Ze werd om haar talent te bevorderen naar een speciale school gestuurd om later mee te doen in een afschuwelijk plan om geld te kunnen verdienen voor de DDR.
Bladzijde 15
“De conclusie was dat dit kind over een zeldzaam tekentalent beschikte en dat de Staat de verplichting had om dit talent te bevorderen". Dit betekende vervolgens dat Josta een apart traject moest doorlopen dat haar niet alleen artistiek zou ontwikkelen maar ook tot een socialistische model-burger zou maken die met trots aan de wereld getoond kon worden en daarmee de PR van de DDR kon dienen. Probleem was echter dat Julia Kristina( de moeder) hier niet aan me wilde werken.”
Dat “probleem” weet de Staat prima op te lossen.

Na de Wende ontmoet ze een Nederlander die haar meeneemt en met haar trouwt. Nadat ze jaren later weduwe is geworden wordt ze op een gegeven moment wakker en merkt dat ze tien dagen uit haar geheugen kwijt is. Dat is het begin van een huiveringwekkend verhaal, waarin een dode valt en waar de politie haar, na haar eerst als slachtoffer te hebben beschouwd, haar verdenkt als dader.
De schrijfster heeft een angstaanjagend verhaal bedacht, waarin je, je afvraagt hoe het mogelijk is dat zulke zaken zich hebben afgespeeld in een land, dat op een afstand van een paar uur reizen ligt. Haar manier van vertellen maakt dat het niettemin geloofwaardig en samen met Josta gaat de lezer op weg en ontdekt de gruwelijke waarheid.
Het verhaal speelt zich afwisselend af in het heden dat duidelijk wordt aangegeven door de datum boven de hoofdstukken en in het verleden, dat zich in haar gedachten afspeelt. Het hele verhaal in het heden begint in april 2014 en eindigt in september 2014. Een samen gepakt geheel van gruwelijkheden en een steeds verder komen in het mysterie van Het dossier, wie het waar en waarom heeft verborgen.
Tussendoor zijn er cursief geschreven hoofdstukken waarin een man aan een vrouw: Emma zijn verhaal schrijft. Het vindt plaats in de Stasi-tijd een tijd waarin niemand er zeker van was dat hij wel of niet verraden werd voor iets wat er misschien niet eens gebeurd was. Wie is die man en aan wie beschrijft hij wat hij doet? Aan het eind wordt het duidelijk en dan worden de gruwelen uit die tijd uit het donker gehaald.
Het is ook een verdrietig verhaal om wat mensen elkaar aan kunnen doen door rücksichtslos bevelen uit te voeren die door anderen bedacht zijn. Dat gebeurde toen en nu ook nog. Daarom is het een boek, dat je pakt en niet meer loslaat. Ook niet als het uitgelezen is.

Anya Niewierra kende ik niet maar wat mij betreft is ze een schrijfster, waar ik graag nog veel meer boeken van wil lezen. Ze heeft uitgebreid onderzoek gedaan naar de omstandigheden in de voormalige DDR en heeft meerdere mensen daar geïnterviewd.
De schrijfstijl van de auteur is vlot en ze weet de spanning goed op te bouwen. De personages ontwikkelen zich sterk in het verhaal, met name de hoofdpersoon Josta, die een grote ontwikkeling doormaakt. Ook de buurman in haar verleden Ganbaatar, die Josta zelfbewustzijn leert een eigenschap, die in de DDR niet op prijs werd gesteld. De journalist Tom, die direct het verhaal ziet in de geschiedenis van Josta en samen met haar achter de geheimen van het dossier gaat. Ook de andere personen in het verhaal worden krachtig neergezet en de karakters worden goed uitgediept.
Door dit verhaal krijg je als lezer een goede indruk in wat voor wereld de mensen in de DDR moesten leven en hoe gemakkelijk mensen orders uitvoeren onder druk.