Blauw bloed vind ik van de beste Aspes die ik tot nu toe gelezen heb. Het verhaal heeft me van de eerste tot (vooral) de laatste bladzijde kunnen boeien. Halverwege lijkt het verhaal wat in de knoop te zitten, maar Aspe lost dat goed op door ons wat op het verkeerde spoor te zetten en nog meer vragen bij ons op te roepen. De laatste vijftig bladzijden vond ik misschien wel de beste pagina's die Aspe ooit heeft geschreven. De spanning (die al het hele verhaal aanwezig was) wordt perfect opgebouwd, en het einde is bloedstollend. Over de rest van het verhaal kan ik kort zijn. Van In staat scherp.