In het begin van de vorige eeuw gebruikte ontspoorde elite een landhuis nabij Nunspeet voor foute ontmoetingen. Onder hen de vader van koningin Juliana: Hendrik. Jacob Vis schreef er met De Zwarte Duivel een fictief verhaal over. Het verscheen kort na Almar Ottens: Het Ronde Huis. Dat laatste boek kreeg redelijk wat aandacht op crimezone. Dat mocht volgens Otten niet baten. Een bestseller is het er nog niet mee geworden. Of Vis wel een bestseller heeft moet nog blijken. Veel aandacht op crimezone kreeg hij (nog?) niet. Wel een nominatie voor beste thriller van het jaar. Otten schreef m.i. een behoorlijk goed boek over het Ronde Huis. Maar Vis krijgt van mij de eer er een zeer goed boek over geschreven te hebben. Twee verhaallijnen die elkaar in strakke cadans afwisselen. De eerste lijn speelt in het begin van de eeuw. Het heeft de toon van een sociaal drama en een streekroman. Dat is niet denigrerend bedoeld, want de verhaallijn is boeiend, spannend en noopt tot nadenken. De tweede lijn is een hedendaags moordonderzoek. Realistisch en deels gruwelijk. Het brengt de lezer tot in de huizen van de Oost Europese maffia. Er vallen, zowel toen als nu, slachtoffers . Zelfs in het onderzoeksteam blijkt het niet veilig. De stijl van Vis is terecht al vaak bejubeld. Hij schrijft helder, beeldend en altijd boeiend. Een gruwelijk beeld schuwt hij ook niet. En... voor thrillers draait het daar toch om: hij schrijft spannend. Waar het bij Otten mis ging met de spanning loopt dat bij Vis goed af. Een historisch gegeven. Hoge gasten die bij hun gastheer met hun laagste lusten mogen aankloppen. Een koninklijke gast die zeer actief deelneemt. Maar ook wel een menselijk kant toont. Hendrik wordt niet slechts als de vieze minkukel neergezet. Eerder slachtoffer van een koninklijke bijrol. In de moderne geschiedenis barst het in binnen- en buitebland van de voorbeelden voor deze funeste positie. Vis gebruikt het allemaal mooi. Op de lijst komen voor de Gouden Strop is terecht. Ze mogen van mij De Zwarte Duivel aan die Gouden Strop opknopen.