Peachez, een romance

De ik-figuur in Peachez, een romance, een hoogleraar klassieke talen, leert via een mailbericht het fotomodel Peachez kennen. Hij wordt door haar verkeerd geciteerde uitdrukking “Carpe Diem”geprikkeld tot een reactie. In latere mailwisseling wordt hij door haar uitgedaagd steeds opnieuw te reageren en hierdoor wordt hij verliefd op haar. Door zijn obsessie voor haar verliest hij de focus op zijn werk en de werkelijkheid, loopt hij in Argentinië tegen de lamp en belandt hij in de gevangenis.
Pfeijffer laat de ik-figuur praten in lange volzinnen, doorspekt met Latijnse uitdrukkingen. Af en toe doet het wat gekunsteld, geconstrueerd, aan. Voor Peachez, die in het “echte” leven luistert naar de naam Sarah wordt een andere taal gebruikt: veel kortere zinnen, heel ander woordgebruik.
Het boek begint eigenlijk aan het einde van het verhaal, in de gevangenis in Argentinie. Pas verderop in het boek wordt uiteengezet hoe de ik-figuur daar terecht is gekomen. Voor het verblijf in de gevangenis worden erg weinig bladzijden gebruikt. Heel terloops wordt aangegeven dat hij daar al geruime tijd verblijft. De rest van het verhaal, dat zich in vrij korte tijd afspeelt, wordt veel meer ruimte vrijgemaakt.
Pfeijffer heeft met dit relatief dunne boek een intrigerend verhaal neergezet over een ietwat wereldvreemde, hooggeleerde naïeveling, die zelfs aan het einde van het verhaal en ondanks alles wat er is gebeurd nog steeds niet over zijn verliefdheid heen is.
Ondanks het feit dat de lange zinnen en de vele Latijnse uitdrukkingen de toegankelijkheid niet ten goede komen zorgen de in het verhaal verwerkte humor en de terugkeer van verschillende thema’s (geloof, hoop en liefde) en de steeds aanwezige tegenstellingen (een bestaande professor in een niet-bestaande stad versus een niet-bestaand model in een bestaande stad) voor de nodige spanning en leesplezier.