In elke vrouw schuilt haar moeder

Marnix Peeters heeft een heel bijzonder boek geschreven, vol humor en maatschappijkritiek gegoten in een absurd verhaal. Mercedes Van De Cloot is een gravin door haar man achtergelaten met een tweeling met dwerggroei. Om in haar levensonderhoud te voorzien wil ze een boek schrijven, het filosofische werk dat iedere vrouw op haar moeder lijkt of ze dat nu leuk vindt of niet. Ze wordt daarbij geassisteerd dor Jenesepa Oghenekohwo, een man uit nigeria met rood haar. Haar kasteel is ze kwijtgeraakt en ze leidt nu een zwervend bestaan samen met een bont gezelschap Helga Glatzer-Schneeberg, niet op haar mondje gevallen en veel medische kennis, Albert Shiverdecker, de doofstomme butler, Yvette, de papagaai die vieze woorden uitkraamt. Ze belanden in de een na andere knotsgekke situatie. Het boek is geschreven in Vlaamse spreektaal en dat maakt het boek helemaal bijzonder, maar wel heel goed te lezen. De typische Vlaamse woorden passen in het verhaal en uit de context kan je de betekenis wel afleiden. Een boek waarbij ik regelmatig hardop zaten te lachen (gelijk goede reclame voor het boek!) en de grijns niet van mijn gezicht kreeg. Ik vind het knap dat Marnix Peeters zo kan schrijven, precies op het randje, dat het precies humor is en geen grof verhaal.