Jaren zestig moord

Thuis heb ik een doos op zolder met misdaadromans uit de jaren zestig.
Tijdens het lezen van het boek: "Moord in de Walburcht", van Martin Koomen, dacht ik opeens weer aan deze doos.

Het verhaal speelt zich af in een villa. In de villa wonen een rijke oude man, enkele wisselende familieleden en personeel. Het betreft een ouderwetse villa," De Walburcht".
Helaas is het taal gebruik in het boek ook ouderwets. Er komen woorden voorbij als: pipa, prenten, schepsels, metier, daghitje, wicht en mormel. Er worden ook vreemde uitdrukkingen gebruikt. Een voorbeeld:" het uit zijn krachten gegroeide lichaam van zijn zoon plofte in een van de stoelen neer als een met knolrapen gevulde slappe stof". De dames in het boek "kwetteren" ook vaak. Moderne woorden als sociale media en CEO komen plots voorbij. Te gezocht en vaak niet relevant. 

Het verhaal lijkt ook te komen uit de jaren zestig. Alles gaat traag. Na een zeer uitgebreide uitleg wordt, ruim over de helft van het boek, eindelijk de moord gepleegd. Daarna wordt over alle personen uitgebreid verteld wat ze gedaan hebben en gaan doen. Het wordt niet echt spannend. Er wordt veel te veel uitgelegd. Even is het spannend als het daghitje (een journaliste ) wordt opgesloten. Maar dit is van korte duur. Ze ontsnapt al snel.

Ik heb het boek uitgelezen, maar ben nu eindelijk eens naar de kringloop gegaan met mijn doos boeken. Er zijn vast nog wel liefhebbers voor dit genre.