genoeg vaart, nu nog diepgang

Arjen Lubach, op tv een scherp analyticus. Nu een lijst met lovende recensies en een kans om zelf kennis te maken met zijn boeken, uiteraard wordt er wel een tegenprestatie verwacht, een boekbespreking.

We maken kennis met Elsa, een jonge veelbelovende onderzoekster, die van een welverdiende vakantie in Zuid-Frankrijk geniet.
Dan ineens een telefoontje dat haar in een rollercoaster doet belanden.
Voor ze het weet, is ze in Nederland terug en daar overkomen haar de meest vreemde zaken, moord, niet-alledaagse gebouwen, bizarre plekken, een link met de vaderlandse geschiedenis.
We racen met haar mee door Amsterdam. Komen dankzij haar briljante analyses nieuwe karakters tegen, die haar ook nog eens moeten helpen allerlei raadsels op te lossen. Hoewel Elsa doet het vrijwel in haar eentje, de sidekicks helpen het verhaal. Voor de dag voorbij is, zitten we ineens in de duinen. Alles gaat zo snel dat Elsa in een normaal leven niet eens adem zou kunnen halen.

Tussendoor maken we ook kennis met Jacob. Een jongeman opgegroeid op een bijzondere plek met bijzondere mensen om zich heen. Gaandeweg krijgt de titel, IV, dan ook de juiste betekenis.

Uiteindelijk zijn we weer terug in Zuid-Frankrijk waar de ontknoping op een wat teleurstellende manier verloopt. En de afsluiting is een paar maanden later in Amsterdam.

De vaart zit er in, het idee is aardig, maar het blijft oppervlakkig. Zowel Jacob als Elsa moeten vrijwel alles alleen zien op te lossen, de overige karakters vormen niet meer dan een achtergronddecoratie, hoewel ze alles in zich hebben om een meer prominente rol te spelen.
Qua schrijfstijl en dynamiek een verademing ten opzichte van veel andere Nederlandse thrillerschrijvers waar het verhaal meestal wat door kabbelt.