Lezersrecensie
Absolute aanrader. Moet je lezen.
Jocelyne Saucier schreef een ontroerend en meeslepend boek. Voldoende reden om een brief te schrijven aan haar (een dankuwel is hier immers op zijn plaats, dacht ik zo). Uittreksels uit de brief:
‘…
Met het nodige voorbehoud was ik begonnen aan uw boek. Op de kaft werd uw boek aangekondigd als een ontroerende roman. Ontroering is een heftige emotie waar voorzichtig moet mee omgegaan worden. Om die reden wou ik een beetje afstand bewaren tussen het boek en mij. Ik wou mij niet al te gemakkelijk op sleeptouw laten nemen. Van die eerlijke bedoelingen bleef weinig overeind. Die aanvankelijke intentie brokkelde heel snel af. Reeds van bij de eerste pagina’s had u mij in uw greep. U sleurde mij mee. Honderden bladzijden lang zat ik in uw spoor. Ik volgde. Gewillig. Zonder tegenstribbelen.
Wie had hier schuld aan? Uw personages, zonder enige twijfel. Of neen, laat het mij herformuleren. Schuld, dat klinkt al te beschuldigend. Al te zwaar op de hand. Dat wil ik niet. Uw hoogbejaarde personages waren echte gastheren. En gastvrouwen. Vol warme sympathie openden zij hun armen en nodigden mij uit in het boek te stappen. Dat deed ik. Elke keer als ik het boek opensloeg. Elke keer stapte ik die oase van rust binnen. Die oase, gelegen in de Canadese wouden. Verborgen in de bossen, ver weg van mogelijke buren. In die bossen hebben uw helden beslist hun leven te herstarten. Een leven, waarin zij aan het stuur zitten. Zij zelf beslissen. Niemand anders. Zij beslissen over hun leven. Over hun dood. Zij zelf beslissen wanneer het goed is geweest. Wanneer het mooi is geweest.
Uw boek is uit. Uw verhaal maalt nog rond in mijn hoofd. Vaak denk ik terug aan Charlie. Aan Tom. Aan Ted. Aan Marie. Ik denk aan hen en alweer moet ik tranen terugduwen. Geen tranen van verdriet. Dat is het niet. Tranen van ontroering. Ontroerd als ik ben door hun vriendschap. Door hun liefde. Door hun vrijheid. Door hun uiteindelijke keuze, slechts mogelijk gemaakt door een combinatie van die vorige drie factoren.
…’
U kan de volledige brief nalezen op: http://www.wimbackx.blogspot.be/2015/04/uitgelezen-het-regende-vogels-brief-aan.html
‘…
Met het nodige voorbehoud was ik begonnen aan uw boek. Op de kaft werd uw boek aangekondigd als een ontroerende roman. Ontroering is een heftige emotie waar voorzichtig moet mee omgegaan worden. Om die reden wou ik een beetje afstand bewaren tussen het boek en mij. Ik wou mij niet al te gemakkelijk op sleeptouw laten nemen. Van die eerlijke bedoelingen bleef weinig overeind. Die aanvankelijke intentie brokkelde heel snel af. Reeds van bij de eerste pagina’s had u mij in uw greep. U sleurde mij mee. Honderden bladzijden lang zat ik in uw spoor. Ik volgde. Gewillig. Zonder tegenstribbelen.
Wie had hier schuld aan? Uw personages, zonder enige twijfel. Of neen, laat het mij herformuleren. Schuld, dat klinkt al te beschuldigend. Al te zwaar op de hand. Dat wil ik niet. Uw hoogbejaarde personages waren echte gastheren. En gastvrouwen. Vol warme sympathie openden zij hun armen en nodigden mij uit in het boek te stappen. Dat deed ik. Elke keer als ik het boek opensloeg. Elke keer stapte ik die oase van rust binnen. Die oase, gelegen in de Canadese wouden. Verborgen in de bossen, ver weg van mogelijke buren. In die bossen hebben uw helden beslist hun leven te herstarten. Een leven, waarin zij aan het stuur zitten. Zij zelf beslissen. Niemand anders. Zij beslissen over hun leven. Over hun dood. Zij zelf beslissen wanneer het goed is geweest. Wanneer het mooi is geweest.
Uw boek is uit. Uw verhaal maalt nog rond in mijn hoofd. Vaak denk ik terug aan Charlie. Aan Tom. Aan Ted. Aan Marie. Ik denk aan hen en alweer moet ik tranen terugduwen. Geen tranen van verdriet. Dat is het niet. Tranen van ontroering. Ontroerd als ik ben door hun vriendschap. Door hun liefde. Door hun vrijheid. Door hun uiteindelijke keuze, slechts mogelijk gemaakt door een combinatie van die vorige drie factoren.
…’
U kan de volledige brief nalezen op: http://www.wimbackx.blogspot.be/2015/04/uitgelezen-het-regende-vogels-brief-aan.html
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van wimbackx
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
