Lezersrecensie
John Green wat doe je mij aan?
En nu ga ik iets eerlijks zeggen wat vele Fault in our stars fans vast een godsschennis vinden om te horen maar er is nog nooit een roman geweest van John Green dat mij zo hart gebroken maakte als dit boek dat deed. En ik ben gek op Fault in our stars. Maar er is iets zo fundamenteel pijnlijk aan tieners die door allerlei omstandigheden hun weg niet meer weten te vinden in de wirwar van emoties en indrukken. Waar het tiener zijn geen balans meer is tussen goed en kwaad en beetje en heel veel en al het andere. Die geen plek hebben waar ze heen kunnen met die gevoelens.
Ik vind het moeilijk om iets te zeggen over de inhoud dat niet al die emoties er aan vast heeft tijdens het uitleggen. Wat een groot thema is in dit boek is dat je niet weet wat er in iemand anders omgaat tot je je openstelt aan iemand anders en in ieder geval probeert er achter te komen wat er in hun omgaat en durft te laten zien wat in jou omgaat. Het gevoel van alles weten wat tieners vaak denken te hebben is incorrect als het om mensen gaat. Quentin en Margo kennen elkaar eigenlijk beiden niet. Aan het einde van het boek is het duidelijker dat het enige wat ze meer weten is dat ze minder weten want eigenlijk kennen ze elkaar nog steeds niet goed.
5 sterren. Het is traag soms maar mijn god het is goed. Het is bijna onmogelijk om het neer te leggen soms. Dit had echte kracht. Het was roerend.
Het is ook een stereotype Green en het was een echte YA dus echt voor mensen die wat verbondener zijn met hun tienerzijn. Die nog weten wat het soms kon zijn.
Het is een boek voor liefhebbers en ik was een liefhebber maar ik heb wel echt even moeten herstellen van de emotionele impact. John Green, man, John green *zwaait hard met haar vuist*!
Ik vind het moeilijk om iets te zeggen over de inhoud dat niet al die emoties er aan vast heeft tijdens het uitleggen. Wat een groot thema is in dit boek is dat je niet weet wat er in iemand anders omgaat tot je je openstelt aan iemand anders en in ieder geval probeert er achter te komen wat er in hun omgaat en durft te laten zien wat in jou omgaat. Het gevoel van alles weten wat tieners vaak denken te hebben is incorrect als het om mensen gaat. Quentin en Margo kennen elkaar eigenlijk beiden niet. Aan het einde van het boek is het duidelijker dat het enige wat ze meer weten is dat ze minder weten want eigenlijk kennen ze elkaar nog steeds niet goed.
5 sterren. Het is traag soms maar mijn god het is goed. Het is bijna onmogelijk om het neer te leggen soms. Dit had echte kracht. Het was roerend.
Het is ook een stereotype Green en het was een echte YA dus echt voor mensen die wat verbondener zijn met hun tienerzijn. Die nog weten wat het soms kon zijn.
Het is een boek voor liefhebbers en ik was een liefhebber maar ik heb wel echt even moeten herstellen van de emotionele impact. John Green, man, John green *zwaait hard met haar vuist*!
1
Reageer op deze recensie