Het boek is meer een psychologische roman dan een thriller. De psychologie van de politieagent en al zijn foute keuzes worden uitgebreid behandeld. De misdaad komt er karig van af. Het boek zou beter een psychologische roman genoemd kunnen worden en misschien voldoet hij dan aan de verwachtingen van de lezers die dit genre lezen. Maar het boek een thriller te noemen is niet juiste keuze. Het misdaadgehalte in Kruisverhoor is meer een gegeven maar niet de rode draad in het boek. Op het eind van het boek blijf je nog steeds afvragen of de misdaad wel of niet opgelost is of. Jammer maar het is niet mijn boek geworden.