Weinig diepgang

Eve of man is een dystopisch verhaal over een toekomst waarin de mensheid met uitsterven wordt bedreigd. In 50 jaar is er geen enkele vrouw meer geboren. Maar dan wordt Eve geboren. Als ze 16 jaar is, moet ze gaan kennis met potentiële vaders voor haar kinderen. Hoe gaat de maatschappij om met problemen en wat gebeurt er met Eve?
De Fletchers hebben ervoor gekozen om in Eve of Man twee karakters hoofdpersoon te maken: Eve & Bram. Zij zijn de enigen die volgens ons wat diepgang hebben gekregen, al zijn ze beiden heel erg stereotiep en te voorspelbaar.
Eve groeit als wees op in de grote toren. Ze heeft haar eigen verdieping en een surrogaattuin “The drop”. Haar hele leven staat ze als enig geboren meisje ter wereld in de belangstelling van de mensheid, maar ze wordt beschermd door de muren van de toren en door de Mothers, vrouwen die zich hebben opgeofferd voor haar zorg. Ze groeit hierdoor wat naïef en onwetend op. Alles wordt voor haar gedaan, van aankleden tot de was doen.
Eve’s enige vriendin Holly is niet echt, achter deze hologram zitten namelijk 3 piloten die Holly (een hologram) besturen en laten bewegen. Een daarvan is Bram. Zijn vader werkt op een hoge plaats in de Toren en is een dominante man. Bram woont door omstandigheden ook al bijna zijn hele leven in de Toren en kent vooral het leven dat zich binnen afspeelt.
Het verhaal van Eve en haar tegenhanger Bram komt traag op gang. De eerste helft van het boek lijkt het alsof je een eerste liefdesverhaal van 12-jarigen binnenwandelt. De schrijfstijl is simpel en de nadruk wordt gelegd op de opbloeiende relatie tussen Bram en Eve en hun omgeving. De vraag voor wie dit boek dan is geschreven lijkt eerder voor 10-15 jarigen dan een YA of zelfs volwassen SF te zijn. Halverwege het boek ging de vaart erin, maar dan weer veel te snel en gebeurden er ineens heel veel dingen. Veel zaken gebeuren er ook om het verhaal een bepaalde kant op te sturen en dat zie je al mijlenver aankomen.
Het idee van een wereld waarin er geen vrouwen meer zijn is een hartstikke interessant concept, jammer dat de uitwerking er niet naar is. Af en toe zitten er wel leuke elementen in zoals het gebruik van een hologram waar Eve mee bevriend raakt. Of het gebruik van originele nooduitgangen om uit de toren te komen waar Eve en Bram zitten. Natuurlijk wordt ze dan wel weer verliefd op hem (cliché) ….
Als eerste boek uit een trilogie mist het daarom heel wat om het tot een start van iets groots te brengen . De hoofdpersonen zijn standaard, zelfs cliché, oppervlakkig beschreven en de beweegredenen van de antagonisten kom je ook niet echt achter. Het kan dat dit ligt aan de opbouw van het verhaal en dat het in de komende boeken meer diepgang of wendingen zal krijgen, maar ik vermoed het echter niet. Het heeft zijn kans gemist en daardoor zal ik het evrvolgboek ook niet zo snel oppakken. Het is een leuk idee, maar het komt niet tot zijn recht. Er had nog zoveel in kunnen zitten met dit thema. Het lijkt wel alsof ze hun doelgroep zelfs daarmee wat kleineren, wat kinderlijker aan spreken dan ze aan kunnen. Want dat je veel aankunt en begrijp als je 14/15/16 bent dat weet ik wel zeker. Dialogen mogen ingewikkelder en de plot hoeft zich niet te verstoppen achter een romance. Of zou dat een Amerikaanse invloed kunnen zijn? Alleen het plaatje aan de buitenkant, maar geen inhoud? Al met al zijn de verwachtingen van een nieuwe Children of Men niet uitgekomen.