Ugly Love

First: Dit is al het tweede boek dit jaar dat me flink aan het huilen kreeg! Dat wil heel wat zeggen...

Second:Ik weet niet hoe ze het doet, maar de paar boeken en leesfragmenten die ik van Colleen Hoover heb gelezen, waren hetzelfde: mooi, magisch, prachtig. Haar gekozen woorden, haar gevormde zinnen... Ja, ik vind haar schrijfstijl ontzettend fijn.

Ik heb de Engelse versie Ugly Love gelezen. Hoewel ik vanaf de eerste pagina in het verhaal zat, duurde het toch wel even voordat het boek me écht pakte. Het las absoluut lekker weg, maar ik miste gewoon wat. Net op het moment dat ik dacht dat dit mijn boek niet zou zijn, was daar een zinnetje en vanaf dat zinnetje kon ik het boek niet meer wegleggen. Laten we het erop houden dat ik een korte nacht heb gehad ;-). Vanaf dat moment veranderde Tate van naïef meisje vol hoop in een stoere meid met een gebroken hart en veranderde Miles van de stugge en vreemde seksgod naar... naar... Ik weet het niet, naar Miles die mij flink wat tranen over mijn wang heeft laten voelen!

Prachtig boek en voor mij het laatste boek van dit jaar. Ik wilde immers afsluiten met een klapper en ik denk dat dit boek goed in die categorie past. 4,5*.