Achterstallig geluk

Een verrassend mooi boek. Ik ken Lieneke Dijkzeul wel van kinderboeken, maar dit is het eerste boek voor volwassenen dat ik van haar las en ik vond het erg goed.

Na de dood van haar moeder gaat de schrijfster terug in het verleden naar aanleiding van een schrift dat ze in een doos in de kelder heeft gevonden. Alle gebeurtenissen krijgen hun plek en ze komt tot de conclusie dat ze haar moeder eigenlijk nooit goed heeft gekend. Als kind had ze veel vragen, maar daar werd door haar moeder niet op in gegaan.

Wat ze haar moeder verweet, namelijk een slachtoffer te zijn van haar opvoeding, wil ze zelf voorkomen. Niet meer afhankelijk zijn, maar vrij.