Recensie Alles waar ik spijt van heb

"Je hebt het recht om van honderd dingen spijt te hebben", zei mijn oom, "en als het honderdste in het grote boek, het boek der schulden is opgeschreven, als ze er allemaal met een mooi, rustig, ragfijn handschrift in staan, dan ga je dood. En weet je waarom? Je gaat dood omdat je nergens meer spijt van kunt hebben..."

Een man komt terug naar zijn geboortedorp om zijn moeder te begraven. De herinneringen die hij heeft aan zijn jeugd zijn goed, die aan zijn moeder nog beter. Waarom heeft hij haar dan de rug toegekeerd? En is een mooie leugen soms niet beter dan een vreselijke waarheid?

Wát een mooi boek heeft Claudel hier weer geschreven en wát een schitterende zinnen kan die man toch fabriceren.