De laatkomer

Hilarisch is dit boek van Verhulst, waar in sappig Vlaams is beschreven hoe Désiré zich voordoet als dementerende. Het boek staat vol geweldige uitspraken, tussen neus en lippen door geschreven. Zo zegt Désiré over de naam van zijn vrouw: "Moniek De Petter. Mooie naam, voor op een grafsteen." en zegt Moniek op haar beurt over Désiré: "Jullie vader brengt het niet meer op om verfborstels uit te wassen, en dus zien we uit naar een appartementje in de stad waar hij op zijn luie kont kan wezen fossiliseren in de zetel." De toon is dus meteen gezet!
Geweldig is ook het stukje over de fake halte voor buslijn 77, die speciaal op het terrein was aangelegd voor de "weglopers", met een zitbank, dienstregelingen op een affiche en de mededeling:"Werkzaamheden in de Hoogstraat, u gelieve rekening te houden met mogelijke vertragingen." Als "een oude pot" denkt te moeten weglopen, laat hij zijn oog vallen op de bushalte en gaat daar zitten wachten. Na een tijdje komt er een verpleegster die roept dat de bus vertraging heeft en of de man niet even vijf minuutjes binnen wil komen voor een kopje koffie...
Geweldig!