Recensie Een minuut stilte

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen. In dit boekje wordt veel aangetipt en weinig uitgediept. Net als voor de lezer is het ook voor Christian een raadsel in welke relatie Stella stond tot de in het verhaal genoemde mannen en hoe Stella tegenover hém, Christian, stond.
Was het een spel van haar of zag ze toch wel wat meer in hem dan alleen maar een verliefde puber?
Het verhaal wordt door Christian verteld, over Stella wordt gesproken in de derde persoon, om dan opeens over te gaan in de tweede persoon. "Ik dronk twee glazen bier en tot mijn verbazing dronk ook Stella bier. Soms dacht ik dat je een van ons was, een medeleerlinge, je verheugde je over dezelfde dingen als wij."

De boot van Stella werd over de hindernis van stenen getrokken, die Christian met zijn vader (zij waren stenenvissers) daar hadden gedeponeerd. Daarna werd Stella van boord geslingerd en kwam in de spleet tussen de stenen muur en de boot terecht. In mijn gevoel had Christian dus zijdelings een bijdrage geleverd aan haar dood. Immers: Was die stenen muur er niet geweest, dan was de mast niet afgebroken, had de mast Stella niet van boord geveegd en was zij niet tussen de boot en de muur gekomen.
Christian heeft zelf dat gevoel blijkbaar niet en ik kan in geen enkele reactie op het boek dit idee terugvinden, dus misschien interpreteer ik het zelf wel verkeerd.

Het verhaal was voor mij meer gaan leven als er wat meer emotie in getoond zou worden. Nu stond het te ver van me af om me te raken, maar ik kan me voorstellen dat dát juist de kracht is die andere mensen juist weer erg aanspreekt.