Lezersrecensie
Recensie Een soort familie
Het boek is in de tegenwoordige tijd geschreven, wat ik altijd nogal indringend vind en straalt een enorme troosteloosheid uit. Ik had nogal wat moeite om goed in het verhaal te komen, maar op een gegeven moment hield het boek me toch wel in zijn greep.
De sfeer deed me denken aan Knielen op een bed violen van Siebelink, waarbij de bezetenheid voor het geloof te vergelijken is met het fanatisme voor de vredesbeweging in Een soort familie.
De sfeer deed me denken aan Knielen op een bed violen van Siebelink, waarbij de bezetenheid voor het geloof te vergelijken is met het fanatisme voor de vredesbeweging in Een soort familie.
1
Reageer op deze recensie