Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Recensie Ik en de rovers

Zazou 11 oktober 2012
"Wat de allersaaiste vakantiedag op weg naar oma lijkt te worden, verandert in een klap in een groot avontuur als Roos (10, ik-figuur) wordt gekidnapt uit de auto van haar ouders door de familie Rover. Roos weet eerst niet wat haar overkomt, maar al snel geniet ze van het nieuwe vrije leven waarin ontbijten met gehaktballen en mosterd en de hele dag smullen van enorme hoeveelheden gestolen snoep, plankgas door de bochten rijden en buiten slapen en je wassen in een meer, heel gewoon is. Alles wat kinderen normaal niet mogen, wordt in dit meeslepende, volstrekt onconventionele boek gepresenteerd als de gewoonste zaak van de wereld. Daarnaast zullen de dik aangezette milieuverschillen, de gedachten en gevoelens van Roos over haar vader en haar zus en het voor een deel platte taalgebruik door kinderen ook zeker gewaardeerd worden. Verwijzingen naar het materialisme van deze tijd en de grappige en tegelijkertijd kritische kijk daarop, maken het boek extra interessant. De oorspronkelijk Finse uitgave won de Finlandia Junior Prize 2010, de belangrijkste Finse kinderboekenprijs. Stevig, kloek leesboek met gekleurd schutblad vol met snoep, zoals de Rovers het graag zien. Zilveren Griffel 2012."

Ik ben dit boek gaan lezen omdat ik, na bovenstaande te hebben gelezen, zeer nieuwsgierig was, maar wat viel het me ontzettend tegen! Elders werd het ook nog vergeleken met Pippi Langkous, maar voor mijn gevoel kwam het daar zelfs niet in de buurt.

Voor kinderen vanaf zes jaar vond ik het taalgebruik af en toe veel te ingewikkeld en ongebruikelijk:

- “Ik heb de boel wat efficiënter gemaakt.”
- Met haar door wedstrijden en concurrentie gedomineerde hersenen…..
- We sloegen onze bivak op bij een rustige inham die werd omzoomd door bomen.
- Het gaf een heel bevredigend gevoel om dat hardop te zeggen.
- Alex beende naar me toe.
- Ik was verrukt over het tempo waarin we onze weg vervolgden.

Enfin, zo zou ik nog héél wat voorbeelden kunnen geven.

Kinderen van die leeftijd houden van afbeeldingen in een boek, maar de enige plaatjes zijn de simpele zwart-wit tekeningetjes die een nieuw hoofdstuk aankondigen.

Ik heb geen één keer moeten lachen, zelfs niet glimlachen en zelfs dat “gekleurde schutblad vol snoep” is in wezen niets anders dan een gele zak, waarin de titel en de naam van de schrijfster staan en zegge en schrijve en stuk of dertig kleine snoepjes.

Maar misschien ben ik de enige die niet zo gecharmeerd was zo van dit boek.
De schrijfster heeft de belangrijkste kinderboekenprijs in Finland gewonnen (staat op de achterflap) en heeft voor het boek de zilveren griffel van 2012 gekregen.....




Reageer op deze recensie

Meer recensies van Zazou