Witte ruis

Dit boek heb ik ooit gewonnen en als niet-liefhebber van thrillers was ik erg benieuwd wat ik ervan zou vinden.
Bij het lezen van thrillers is het altijd wel opletten geblazen, want voordat je er erg in hebt mis je misschien een belangrijk detail. Vooral bij dit boek was dat zo, want dialogen, personages en het leven van Erik lopen door elkaar heen.
Al met al hield het boek me wel in zijn ban, maar toen ik bij de laatste bladzijde was aangekomen was het me nog steeds niet duidelijk wie de moordenaar was. Een stuk teruggelezen dan maar en toen viel het kwartje.

Ik vond het trouwens wel heel vreemd dat Eva zonder meer alle vragen beantwoordde die Winter haar door de telefoon stelde. Het lijkt me toch niet dat je aan een wildvreemde meteen de naam doorgeeft van iemand van wie je een huis kon huren.

En misschien kan een oplettende medelezer me wel nog duidelijk maken wie de "Peter" is die onderaan op blz. 357 staat genoemd bij het onderschrift van een foto, want dat heb ik niet begrepen.