De roep van de haven

Dit derde deel in de Chesapeake Bay Saga vertoont meerdere gelijkenissen met zijn voorgangers. Zo zien we in de eerste plaats enkele bekende gezichten opnieuw verschijnen. Cam die na jaren rondtrekken nu gesetteld lijkt aan het thuisfront en gelukkig is met Anna, de stille Ethan die minder eenzijdig is nu hij Grace en haar dochtertje in zijn leven heeft en de jonge Seth die veel meer aanvoelt dan je bij zijn jonge leeftijd zou verwachten. In dit boek komen we meer te weten over zijn voorgeschiedenis.
...
Op zich vind ik het echter wel leuk dat Nora Roberts er in slaagt om haar personages een hechte kliek te laten vormen. Ze slaagt er ook altijd in om haar koppels mooi bij elkaar te laten passen. Dat doet ze nu nog steeds in haar recente boeken. Je merkt echter wel dat dit boek een herdruk is en het eigenlijk veel eerder werd geschreven. ‘De roep van de haven’ werd immerrs in 1999 gepubliceerd en vooral bij erotische scènes en bepaalde woordkeuzes komt dit naar voren. Het voordeel is dan weer wel dat je nu meteen kan doorlezen en niet lang moet wachten op het vervolg in de serie.

Het verhaal zelf komt gelukkig niet gedateerd over vermits liefde en familie iets van alle tijden zijn. Ook dit boek heb ik met plezier gelezen – de Quinn-familie voelt steeds vertrouwder aan en hun handelingen en conversaties laten me regelmatig glimlachen. De laatste pagina’s van dit boek overschrijden echter wel serieus de meligheidsgrens. Niet echt mijn ding maar blijkbaar waren melige scènes een onmisbaar ingrediënt in 1999 – of toch specifiek bij een Nora Roberts-boek uit dit jaartal.