Echte liefde vind je in de boekhandel

...
Ik beschouw dit boek een beetje als een bezoekje aan een boekenwinkel waarbij je heel veel boeken in handen krijgt maar telkens enkel het eerste én laatste hoofdstuk mag lezen. ‘Echte liefde vind je in de boekhandel’ is een patchwork-creatie van meerdere perspectieven maar geen van hen lijkt volledig te worden uitgewerkt waardoor ik het gevoel had dat de ene verhaallijn overbodig werd en de andere te weinig aandacht kreeg.

“Dat was dus waarom mensen lazen. Omdat boeken dingen uitlegden, hoe je dacht en hoe je je gedroeg. En ze lieten je beseffen dat je niet alleen stond in dat doen wat je deed en voelen wat je voelde.”

Veronica Henry werkte eerder als scriptschrijver, misschien verklaart dit waarom de laatste bladzijden aanvoelen als de laatste minuten van een romantische komedie waarin alles nog snel in orde komt. Jammer genoeg voelde het in het boek nogal geforceerd aan. Ik had het boek ongetwijfeld met meer plezier gelezen wanneer er wat gesnoeid was in het aantal invalshoeken. Nu kon het jammer genoeg niet voldoen aan mijn hoge verwachtingen.