Ik verdrink in ons

Het grootste voordeel van ‘Ik verdrink in ons’ is ongetwijfeld het feit dat ik de relatie van Jason en Becca als geloofwaardig ervaarde. Ik heb al iets te vaak gemerkt dat dit bij New Adult boeken niet steeds het geval is. Soms verlopen de gebeurtenissen zo plots en volgen ze elkaar op in het tempo van omvallende dominosteentjes waardoor het allemaal te geforceerd overkomt.

Hun eerste afspraakje komt nogal onhandig tot stand, maar ze geraken wel met elkaar aan de praat en leren elkaar iets beter kennen vooraleer er sprake is van liefde. Bovendien kent hun relatie een geleidelijke ontwikkeling wat uiteraard alleen maar bijdraagt tot de geloofwaardigheid. Hoe ze hun eerste stappen zetten, op verkenning gaan in hun fysieke relatie en daarbij de grenzen aftasten en uiteindelijk ook overschrijden. De twijfels en onzekerheden die dit bij hen opriep kwamen geloofwaardig over.

Alleen nam het wel wat tijd in beslag. Nu lijkt het alsof ik mezelf tegenspreek maar in het eerste deel van het boek is dit vrijwel het enige onderwerp dat aan bod komt. Minstens 200 bladzijden lang had ik daardoor het idee dat dit boek hoofdzakelijk om erotiek zou gaan. Die eerste helft zou het dus niet doen vermoeden maar dit boek is minder oppervlakkig dan sommige andere verhalen in het New Adult-genre.

...