Je bent geweldig

Zoals we het van Jill Mansell’s boeken gewoon zijn, is ook Je bent geweldig opgebouwd uit meerdere verhaallijnen. De verschillende perspectieven zorgen voor variatie, maar het is vooral ook erg leuk om geleidelijk aan te zien hoe alle personages hun verhalen met elkaar in contact komen en steeds meer verweven worden.

Soms is een boek leuk geschreven maar liggen de personages je niet helemaal. Bij dit boek was dat gelukkig niet het geval. Ik hield dan ook al snel van Hallie die ondanks haar medische problemen een heel vrolijk personage is die steeds het beste voorheeft met anderen. Door haar slechte gezondheid is ze niet erg mobiel, maar ze probeert het steeds zo zonnig mogelijk in te zien en tracht vanachter de computer het leven van onbekenden mooier te maken.

Ook Flo is erg met haar medemensen begaan. Ze komt voor hen op, helpt hen én biedt steeds een luisterend oor. Hierdoor zien vele van de ouderen die ze verzorgt haar als een kleindochter en goede vriendin.

Deze twee verhaallijnen spraken mij het meeste aan, maar ik heb ook genoten van het geplaag tussen Joe en Carmel, die elkaar ontmoeten wanneer hun vrienden een koppel vormen. Lena wist dan weer de nodige ergernissen op te roepen, want de omschrijving ‘vreselijke zus’ slaat de spijker op de kop wanneer we het over Zander’s jongere zus hebben.

Ik heb zowel gelachen als gehuild tijdens het lezen van ‘Je bent geweldig!’. Het boek heeft naast innemende personages en een aangename schrijfstijl ook een mooi evenwicht tussen humor en drama en is daardoor zowel hartverwarmend als ontroerend.