Het is al weer een flink aantal jaren geleden dat ik in de trein op weg naar Schiphol zat tegenover een echtpaar, die bepakt en bezakt met koffers en tassen voor een verre reis en beiden met een E-reader in hun handen. Nieuwsgierig als ik was vroeg ik hun wat de voordelen waren van zo’n (toen nog vrij duur) apparaat, en het eerste wat zij mij vertelde was het gemak van tientallen boeken binnen handbereik op zo’n klein apparaatje, en ze zeiden: "Stel je eens voor als je al die papieren boeken in je koffer zou hebben, je tilt je een breuk en het kost je een vermogen aan extra gewicht." Tsja, ik zag er wel voordelen in, maar ach, Moeders reist niet veel (en al zeker niet met een vliegtuig) en als ik in de trein zit dan voer ik liever (zoals we nu deden) een gesprek. Inmiddels is dit laatste (een leuk gesprekje voeren) al nagenoeg uitgestorven, want bijna iedereen staat op het station of bushalte, of zit in de trein of wachtkamer met de ogen te koekeloeren op een mobiele telefoon, pad of notebook, en zitten ook nog vaak met headset in of op de oren en lijken zich totaal terug getrokken te hebben in hun eigen E-wereldje. 

Maar goed, terug naar de boeken: ik was een trouwe bezoeker van de bibliotheek die bij mij om de hoek zat, sleepte iedere week het maximale aantal boeken mee naar huis en op die manier heb ik al vele mooie boeken gelezen.
Toen ging ik verhuizen, van de grote drukke stad in het Westen naar the Midle of Nowhere in het verre Oosten van ons land, en de bibliotheek zat nu vele kilometers fietsen in weer en wind bij me vandaan. In het zomerseizoen nog wel te doen, maar tussen november en maart bleek het voor mij onmogelijk om door sneeuw, ijzel en kou of door gladheid de bibliotheek te bereiken, met als gevolg: óf ik zat zonder boeken, óf ik zat vast aan hoge boetes omdat de geleende boeken veel te laat werden ingeleverd.
Een zomer lang heb ik me bezig gehouden met de vraag: zal ik dan toch voor een E-reader gaan? Twijfel, twijfel, wel doen (hoop geld, waar haal ik dat vandaan) of toch niet doen en dan zonder boeken de winter zien door te komen?

In de herfst van 2015 de knoop doorgehakt en heb ik voor mezelf toch een E-reader gekocht. Het was behoorlijk wennen: de geur van papier is weg, maar daartegenover stond de mogelijkheid om de letters te vergroten (meer leesgemak), het gewicht van het boek versus het gewicht van de E-reader, geen persoonlijke door de kinderen gemaakte boekenlegger meer maar een mooi tasje om je E-reader in te bewaren, en ach, zoals alles: het lezen dmv een E-reader wende… zo erg dat ik nu – ruim 3 jaar later – zelfs zeg: ik kan niet meer zonder ! Want, laten we eerlijk zijn, het gemak waarmee je een complete bibliotheek binnen je handbereik op je nachtkastje en/of in je tas hebt of kasten vol boeken die plaats innemen, stof verzamelen en staan voor het “staan” (gelezen of nog te lezen) en altijd sjouwen met gewicht van de boeken.

Nee, ik ben inmiddels een grote voorstander van een E-reader, heb ik al mijn papieren boeken de kans geboden een andere eigenaar te vinden en de boekenkast weggedaan, en heb dankzij een vriendelijke buur vele boeken achter de hand in mijn Elektronische bibliotheek op de computer gekregen. Daarnaast krijg ik via Bookchoise maandelijks een nieuwe voorraad E-boeken erbij en soms doe ik mezelf een boek uit een vervolgserie via Kobo cadeau, want ja, ik lees graag series, of boeken die rond één speciaal persoon of thema spelen (bijv. Frieda Klein-serie), een speurders-duo, of zoals ik nu lees: de serie rond De Zeven Zussen van E. Riley, maar daarover een andere keer meer.