Over het thema:
Deze maand stond in het teken om eens ergens anders iets te gaan lezen, maar dat was voor Corona ons (lees)leven in de war schopte en we zo veel als mogelijk toch in sociale afzondering moesten blijven, zeker ik als potentieel kwetsbare persoon met achterliggend lijden, zoals dat tegenwoordig genoemd wordt. Dus geen treinreizen, geen café-bezoek, geen bibliotheek (plekken die overigens halverwege de maand werden gesloten) en in het park en aan het water lezen is in december wel errug koud (wie verzint dat voor de koude wintermaand?). Kortom, het thema "anders" kreeg gewoon een andere lading. Wat is het geworden?

Iets anders (haken): Scheepjes CAL 2020 – haak je mee? 
Bij de Feelgood-club werd deze haakmarathon onder onze aandacht gebracht. Een mooi project, een super-groot project, en het leek vooraf ongekend ingewikkeld. Juist door alle Corona-perikelen besloot ik toch mee te doen om mijn aandacht ergens anders op te concentreren – en begon met het haken van mijn eerste fantasie-deken, gebaseerd was op het boek van Anthony Doerr – Als je het licht niet kunt zien. Ruim 40 bollen wol weg werken in 12 weken… Ik had wel een doel: afmaken ! Of dit nu binnen de tijd was of nét niet, als het maar voor de kerst af was. 

We begonnen met frisse moed, en al snel was het begin klaar, en daarna kwam iedere 14 dagen een nieuw deel online. We gingen van rond, naar vierkant, naar achthoekig, naar rond, weer terug naar vierkant.
Toertjes van een paar steken werden uiteindelijk toeren van 250 steken (x 4 kanten van de deken) = totaal bijna 1000 steken per ronde. Hoefde ik in het begin weinig uit te halen, naarmate de toeren vorderden kwam ik steeds vaker niet uit bij de volgende hoek: dus werd het weer tellen, zoeken en terug haken (een mooie uitdrukking voor het uithalen). En natuurlijk zat de missteek niet in die toer, maar altijd in één of twee toeren daar onder. En perfectionistisch als ik ben – werd het weer uithalen, er wordt nl. niet gesjoemeld in mijn deken. 

Wat een klus, maar wat was het leuk – samen dit project te doen.
Eerlijk gezegd ging het haken van mijn leestijd af, te meer omdat het boek ook zo indrukwekkend was voor mij.
Mijn deken is af, en inmiddels ben ik een nieuw haakproject gestart: de Scheepjes CAL van 2018 – wederom een deken. 

Iets anders (vertellingen): Er was eens een rivier - Diane Setterfield
Er was eens, heel lang geleden, langs de oever van de Theems een herberg, de Swan, waar ze verhalen vertelden. Ieder verhaal begin op dezelfde manier, zo van “weet je nog, toen en toen, daar en daar…” of “er was eens…”, maar al snel ging het verhaal alle kanten op, afhankelijk wie het verhaal vertelde. Meesterverteller was de echtgenoot van de waardin, Joe Bliss, ooit aan komen waaien uit Kemble, vijfentwintig mijl stroomopwaarts.

Op een dag wordt er een nieuw verhaal geboren: een vreemdeling stapt zwaar gewond over de drempel van de herberg met in zijn armen een bewusteloos meisje. Wie is die man? En vooral: wie is dat meisje? De menselijke tomtom zorgt dat het verhaal tot ver in de omtrek wordt verteld, en er komen drie personen het meisje bezichtigen: is het hun ontvoerde dochter? Of hun onbekende kleinkind? Of is het haar zusje?
Een verhaal over verhalenvertellers… een verhaal dat kabbelt als een beek, maar ook te keer kan gaan als een rivier in een stormachtige nacht, en uiteindelijk alle verhaallijnen weet te binden naar een verrassend eind. Een bijzonder boek, anders dan anders, maar juist daarom wel heel mooi… 

Iets anders (genre): Het winkeltje in Cockleberry Bay - Nicola May
Volgens de indeling een échte FeelGood-roman; één ding is zeker: het is licht en luchtig, zonder enige diepgang en vooral over het leven in deze tijd (21ste eeuw), vluchtig, fladderend als een vlinder van de een naar de ander, in een maatschappij van overdaad, luxe en onvrede uitend met geweld. Vroeger (vorige eeuw) noemden we dit soort verhalen flut-romannetjes, van die papieren A-5 boekjes die je bij de sigarenboer c.q. supermarkt kocht. Niet écht mijn ding op dit moment, maar … voor wie ze leuk vinden: geniet er van !

Andere plek: Naar de overkant – Santa Montefiore
Jogger, eiland, huis en pony, vier simpele woorden, kun je ze onthouden terwijl je een gesprekje voert of verdwijnen deze woorden in het mistige moeras van je geheugen? Of het proces van dementie werkelijk zo verloopt dat de persoon in kwestie ook daadwerkelijk zelf goed beseft dat ze alles vergeet? Als je dat los kunt laten, dan is het een indrukwekkend boek, een verhaal waarin het gezin gaat draaien om de vergeetachtigheid van de relatief jonge vrouw des huizes, en vooral hoe men probeert haar hierin bij te staan, vaak ten koste van hun eigen geluk. 

De Afsluiting van een (lees)jaar
Hoe sluit je een bijzonder jaar af? Want het jaar 2020 mogen we toch zeker wel bijzonder noemen, het jaar rond het Corona-virus, het jaar van thuis werken, thuis blijven, thuis isolatie, mondkapjes, testen en vaccineren. Het werd een eenzame kerst, een oudjaar zonder vuurwerk en nieuwjaar zonder duik in de zee, maar aangepast en in zeer kleine kring of zoals ik... alleen met een goed boek. Ik heb gekozen voor een verhaal, dat qua titel wel past bij deze laatste feestelijke dagen van dit jaar.

De Zilverboom – Lucinda Riley
Het verhaal start rond kerst, waarin Greta voor het eerst sinds lange jaren weer naar huis komt. Naarmate de kerst vordert, wordt in een achterliggende (hoofd)verhaal verslag gedaan van het leven van dezer Greta. Het laat goed zien hoe het kan uitpakken als we als ouder onze dromen projecteren op onze kinderen. Wat een irritante Chesca, maar wat een kunst van de auteur om haar zo onder je huid te laten kruipen dat je dmv een verhaal zo'n bloedhekel aan haar kunt krijgen !
Niet écht een kerstverhaal, maar wel een mooi verhaal voor naast de kerstboom.

Nog een paar uurtjes, dan sluiten we het boekenjaar 2020 af zonder vuurwerk, maar - naar ik heb begrepen - met heel veel lawaai dmv potten en pannen, deksels en pollepels, maar ook met veel hoop en vertrouwen in de nieuwe vaccins, met uitzicht op het einde van de Corona-tunnel en weer langzaam aan stapjes op weg naar het oude-normaal. 
Ik wens iedereen een fijne, maar vooral gezonde jaarwisseling, en zorg dat het C-virus je niet in die laatste of eerste minuten alsnog te pakken krijgt !