Over het thema:
We lezen deze maand boeken en verhalen op basis van de titel: hierbij denken we aan een cijfer in de titel, een kleur, een naam en een leesteken in de titel. Na het verhaal van Anthony Doerr viel het me moeilijk om weer een mooi of leuk of spannend boek te vinden. Wat heb ik gelezen binnen dit thema? 

Tien Kleine Negertjes – Agatha Christie  (een cijfer in de titel)
Het verhaal verscheen in Nederland voor het eerst in 1948, en speelt zich af op een eilandje voor de Engelse kust. Een aantal personen krijgen een uitnodiging van een vage kennis om een weekend in een landhuis op het eiland door te brengen. Aangekomen op het eiland worden ze ontvangen door een conciërge -echtpaar, die de gasten meedeelt dat de gastheer/gastvrouw verlaat zijn. Nadat ze aan tafel hebben gedineerd, komt er opeens een stem die alle aanwezigen beschuldigt van een misdaad. Vlak daarop valt de eerste gast dood neer. Als in de vroege ochtend een tweede gast dood wordt gevonden slaat de angst toe. Vreemd genoeg verdwijnt er met iedere dode één van de kleine poppetjes op de eettafel. Dan valt ook op dat  in iedere slaapkamer het rijmpje over tien kleine negertjes hangt, en dat de eerste doden precies de gebeurtenis van het rijmpje volgen. Wat te doen? Het hele eiland wordt doorzocht, het gehele huis wordt doorzocht, maar er wordt niets of iemand anders gevonden. Er wordt door de overblijvers angstig naar elkaar gekeken, want is de moordenaar dan één van de gasten, en zo ja, wie is dat dan? Aan het einde van het verhaal kreeg ik de oplossing - wel zo fijn !

Het versje luidde als volgt:
Tien kleine negertjes gingen uit eten langs verre wegen
Eén stikte in zijn drankje – toen waren er nog negen (Anthony Marston)

Negen kleine negertjes praatten tot diep in de nacht
Eén kon niet wakker worden – toen waren er nog acht (Mrs. Rogers)

Acht kleine negertjes kwamen op een eiland aangedreven
Eén zei, dat hij niet verder wou – toen waren er nog zeven (Generaal Macarthur)

Zeven kleine negertjes kapten hout met een kapmes
Eén sloeg zichzelf in tweeën – toen waren er nog zes (Mr. Rogers)

Zes kleine negertjes hielden een honingbedrijf
Eén werd gestoken door een bij – toen waren er nog vijf (Emily Brent)

Vijf kleine negertjes kregen met het recht gemier
Eén kwam terdege in de knoei – toen waren er nog vier (Rechter Wargrave)

Vier kleine negertjes gingen naar zee en zie
Eén rode haring verzwolg er een – toen waren er nog drie (Dr. Armstrong)

Drie kleine negertjes gingen naar Artis mee
Eén grote beer drukte er een fijn – toen waren er nog twee (William Blore)

Twee kleine negertjes gingen naar het zonnebad heen
Eén schroeide de zon een gat in zijn bast – toen was er nog maar één (Philip Lombard)

Eén klein negertje bleef helemaal alleen
Hij hing ten slotte zich maar op – en bleef er toen niet één (Vera Claythorne)

De tocht der tochten: De Elfstedentocht - Sietse van der Hoek (een cijfer)
Na jaren klonk het in 1997 dan weer: It sil heve ! oftewel, in Nederlands: Ja, de Elfstedentocht gaat door! In dit verhaal schaatsen we mee met de man die in deze roman aan het woord is, we klunen mee, we bibberen mee (van de kou) en gaan mee naar het stempelhokje. Onderweg van stempel naar stempel dwalen zijn gedachten af en gaat hij terug in de tijd, naar zijn herinneringen. Haalt hij binnen de gestelde tijd de eindstreep of is hij net te laat ?
Lees het boek, want meer dan dit wordt het deze winter niet, de sloten kunnen misschien vele centimeters dik bevriezen vriezen, door Corona zal de tocht der tochten niet gereden kunnen worden (in ieder geval niet voor de duizenden toerrijders). Het besluit is inmiddels genomen… nu maar hopen dat het een kwakkel-winter gaat worden – het zou toch niet zo kunnen zijn dat eindelijk het ijs goed zou zijn, maar dat nu Corona de spelspreker is??? Moet er niet aan denken, want ja, de tocht der tochten:  de sfeer… de saamhorigheid… de prestaties… eigenlijk konden we wel zo’n feest gebruiken na alle Corona-perikelen. 

Het zwarte pad - Åsa Larsson (een kleur)
Na alle romans, historische romans en literaire romans eindelijk weer eens een thriller, van een Scandinavische auteur. Al lezende kom ik er achter dat dit boek een vervolg is op voorgaande boeken en tot een serie behoort. Ik heb die eerdere twee boeken niet gelezen, en het stoort me ook verder niet; daar waar nodig krijgt de lezer een korte uitleg van het voorafgaande.
Er wordt een vermoorde vrouw gevonden, hartje winter, het sneeuwt en vriest dat het kraakt; de politie is er al snel achter wie deze dame is en beginnen hun zoektocht naar de moordenaar, maar het verhaal vertelt het verhaal van het bedrijf waar deze dame voor werkte. Langzaam maar zeker leren we de hoofdpersonen kennen, langzaam maar zeker komen we achter de problemen, en uiteindelijk vertelt het verhaal hoe het is gekomen. Geen écht speurwerk, maar lekker leeswerk. Geen al te zware kost en geen hoogvlieger, maar wél eens een andere invalshoek voor een moord: mijnbouw, bloedgeld en handelen met voorkennis. 

Queensland Trilogie - Bonnie Leon (een naam)

Deel 1 - Reis naar Queensland
Rebecca Willams groeit op in de bruisende stad Boston, eind 19e eeuw. Ze is een intelligente vrouw met een sterke wil en een ambitie: advocaat worden. Ze leert Daniël Thornton kennen, en als haar vader overlijdt blijkt hij diep in de schulden te zitten en blijft ze berooid achter. Ze besluit het aanzoek van Daniël Thornton aan te nemen, trouwt met hem ondanks dat ze hem amper kent, en vertrekt met hem naar de ranch in Douloo, Australië, die hij met zijn vader runt. Helaas blijkt Douloo een kaal, onherbergzaam gebied te zijn, waar niets te beleven valt. Bovendien is haar schoonvader een autoritair godvrezend heerschap die Rebecca's verlangen naar een beetje zelfstandigheid steeds de kop indrukt onder het mom van allerhande bijbeluitspraken. Rebecca zie je als persoonlijkheid steeds meer in haar schulp kruipen, Daniël kan en durft niet tegen zijn vader in te gaan, en er zit maar één ding op: buigen en haar sterke wil achter slot en grendel op te sluiten, maar kan Rebecca dat? 

Deel 2 – Liefde voor het land
Het leven op een afgelegen ranch in Australië viel Rebecca Thornton niet gemakkelijk, maar na het overlijden van haar schoonvader besloot ze om daar te blijven en haar man Daniël te steunen bij het beheren van de ranch en lief te hebben zoals ze eens beloofd heeft tijdens hun trouwen. Daniël is blij met deze keus, ook omdat Rebecca in verwachting is van hun eerste kind. Een paar maanden later is hij de trotse vader van een zoon. Toch hangt er een donkere schaduw over het hervonden geluk van het gezin Thornton: de aanhoudende droogte die het land teistert en de vele kleine en grote tegenslagen en ongelukken die het jonge paar treffen. Gaan ze het redden? 

Deel 3 – Thuis in de wildernis
Na de grote brand, waarbij hun ranch volledig is verwoest, proberen Daniël en Rebecca de draad weer op te pakken, terwijl Rebecca in verwachting van hun tweede kindje is. De ranch zal weer opgebouwd moeten worden en daarvoor is veel geld nodig. Daniël probeert een lening te krijgen bij de plaatselijke bank, maar die weigert – er is geen onderpand meer. De bankier verwijst hem naar de zakenman Marchal in Brisbane. Ondanks alle voortekenen om niet met deze man in zee te gaan, tekent hij het contract om zijn ranch te redden. Met het geleende geld bouwt hij de ranch weer op, maar komt er gelijktijdig achter wie of wat Mr. Marchal is… er wordt gedreigd, er vallen gewonden, er vallen doden… Hoe komt het jonge gezin uit deze ellende? Is hun vertrouwen op God en in elkaar voldoende? 

Tot slot over deze trilogie
Het is duidelijk dat dit een religieus boek is – de blanken hebben het geschreven woord (bijbel) en hun Hemelse vader, de inheemse bevolking hebben hun eeuwenoude tekeningen in de grotten en hun Moeder Aarde, de schoot waaruit ze kwamen en waarin ze weer eindigen. Het is een mooi historisch verhaal, gebaseerd op de blanke invasie op overzeese gebieden, hoe de inheemse bevolking als dom wordt gezien en als slaaf wordt behandeld. Een leerzaam boek, dat wederom een stukje van de wereld-geschiedenis bloot legt, een geschiedenis die zich blijft herhalen en mij beter laat begrijpen.

Weg met die Krokodil ! – Paul van Loon (een leesteken)
Bregje wordt wakker van een krakend geluid. Naast haar op het kussen ligt een lief babykrokodilletje in een gebarsten ei. Niet te geloven! Bregje heeft een krokodillenei uitgebroed - alleen door het keihard te WILLEN. Het was gelukt! Uit het ei was een babykrokodil gekropen. En dat was een leuker huisdier dan die stomme goudvis die Bregje voor haar verjaardag had gekregen. Maar een kleine krokodil wordt groter en groter. Wat moet je ermee doen als je ouders niet van huisdieren houden? En als je vader een schoenenwinkel heeft en dol is op krokodillenleer? Gelukkig is oma er ook nog...
(Voorlees)boekje basisschool en voor mij weer een leuke opfrisser van de auteur Paul van Loon

Het is dit keer geen indrukwekkende lijst van gelezen boeken, maar dat komt omdat ik vele uren zit te haken aan de Scheepjes CAL 2020, de deken op basis van het boek van Anthony Doerr, Als je het licht niet kunt zien. 
Daarnaast, dit boek was voor mij zo indrukwekkend, dat het tijd heeft om in te dalen, wat al hakend kan gebeuren.