Scherven

Vorige week verscheen er op facebook een artikeltje over de WIZO literatuurprijs. Ik ken heel veel literatuurprijzen, maar van deze had ik echt nog nooit gehoord. De WIZO literatuurprijs is een prijs voor schrijvers met een joodse of Israëlische achtergrond. Niet alleen Nederlandse schrijvers maar ook vertaald werk van buitenlandse schrijvers komen voor de prijs in aanmerking. Er zijn zeven boeken genomineerrd:*Eén nacht Markovitsj- Ayelet Gundar Goshen *Het eerbetoon-A.B. Yehoshua  *Als de abrikozen bloeien- Jessica Soffer *Komt een paard de kroeg in- David Grossman *Om niet te verdwalen- Patrick Modiano *En Onder tafel- Mia Davidson. Het boek van Mia Davidson stond, sinds ik het in januari gekocht had, nog ongelezen in mijn boekenkast. Ik had even helemaal genoeg van al die oorlogsboeken. Maar ik ben er nu toch maar voor gaan zitten.

Bas en Esther nemen, sinds kort,  uit huis geplaatste kinderen op in hun gezin. De eerste twee kinderen die ze opvangen vinden snel hun plekje in het gezin. Maar dan komt Badja, een meisje wat weinig contact maakt, zichzelf krabt, vaak gilt en de hele dag onder de tafel zit. Door de komst van het meisje raakt het gezin uit balans. Echt iedereen lijkt uit zijn doen.De kinderen van Bas en Esther vinden het nieuwe pleegzusje maar een raar meisje en spelen niet met haar. De huishoudster doet erg haar best contact met het meisje te maken, maar trekt na verloop van tijd de conclusie dat ze toch echt te oud wordt voor deze zorgtaak. Esther raakt zelfs volkomen uitgeput. De optimistische Bas wil de problemen niet zien.

Net als Badja heeft ook Esther een moeilijke jeugd gehad. Esther groeide op in een gezin wat kapot gemaakt is door de oorlog. Badja is het spiegelbeeld uit haar verleden. Lange tijd dacht ze dat haar oorlogstrauma geheeld was, maar als ze naar Badja kijkt komen al haar herinneringen weer naar boven. Esthers moeder moest als kind onderduiken en verloor al haar familie. Na de oorlog bleef ze in angst en onzekerheid leven en verschool zich op haar zolderkamer. Nu Esther niet goed in haar vel zit zoekt ze, net als Badja en haar moeder, ook een veilige plek. Lange tijd weet zij in de badkamer haar zorgen van zich af te spoelen, totdat de beelden uit haar verleden haar ook hier gevonden hebben. Is Bas in staat de scherven van zijn gezin te lijmen? 

Bas bedoelt het allemaal goed, hij heeft echt het beste met Badja voor. Het is triest om te lezen wat er met het gezin gebeurd nu ze het jonge gebroken meisje in huis opnemen En hoe erg is het dat de oorlog mensen maar blijft achtervolgen. Houdt dit dan nooit eens op? Hoewel je het hele boek door voelt dat er iets met Esther gaat gebeuren is het eind van het verhaal toch heel schokkend. Dit gun je de moeder niet. Het verhaal voelt ook niet als af. Komt het goed met moeder Esther? Komt er hulp voor Badja? Mag Badja bij het gezin blijven wonen? Ik hoop dat Mia Davidson bij de uitreiking van de WIZO literatuurprijs, hier geruststellende antwoorden op geeft.

De uitreiking van de WIZO literatuurprijs vindt zondag 20 november 2016 plaats bij boekhandel van Rossum in Amsterdam.

Foto: Dit boek kocht ik, in januari 2016, na afloop van een heel interessante middag over drie generatie Joodse literatuur in de Liberaal Joodse Gemeente Amsterdam. Historisch letterkundige Marijke Barend sprak hier met de schrijfsters Ariëlla Kornmehl, Saskia Goldchmidt en Mia Davidsson. De schrijfsters vertelden over de trauma’s die de tweede en derde generatie heeft geërfd van hun, door de oorlog gebroken, ouders.